สืบค้นงานวิจัย
โครงการการป้องกันกำจัดแมลงศัตรูกระเจี๊ยบเขียว โดยวิธีผสมผสานในภาคเหนือ
เรณู สุวรรณพรสกุล - มหาวิทยาลัยแม่โจ้
ชื่อเรื่อง: โครงการการป้องกันกำจัดแมลงศัตรูกระเจี๊ยบเขียว โดยวิธีผสมผสานในภาคเหนือ
ชื่อเรื่อง (EN): INTEGRATED INSECT PESTS CONTROL ON OKRA IN NORTHERN THAILAND
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: เรณู สุวรรณพรสกุล
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): RENU SUWANPORNSLUL
บทคัดย่อ: การทดสอบการป้องกันกำจัดแมลงศัตรูกระเจี๊ยบเชียวโดยวิธีผสมผสานในภาคเหนือดำเนินการที่มหาวิทยาลัยแม่โจ้ จ.เชียงใหม่ โดยเปรียบเทียบการป้องกันกำจัดแมลงศัตรูพืช 4 กรรมวิธีคือกรรมวิธีที่ 1 พ่นสารเคมีกำจัดแมลงศัตรูพืชทุกๆ 7 วัน กรรมวิธีที่ 2 พ่นสารเคมีเมื่อปริมาณแมลงศัตรูพืชสูงถึงระดับเศรษฐกิจ (IPC 1) กรรมวิธีที่ 3 พ่นสาร imidacloprid ทันทีหลังงอก 100% หลังจากนั้นพ่นสารเคมีเมื่อปริมาณแมลงศัตรูพืชสูงถึงระดับเศรษฐกิจ(IPC 2) และกรรมวิธีที่ 4 ไม่มีการควบคุมแมลงตลอดการทดลอง ในฤดูแล้งปี 2544 ซึ่งปลูกกระเจี๊ยบเขียวพันธุ์ HIT 9701 และปลายฤดูฝนปี 2546 ใช้กระเจี๊ยบเขียวพันธุ์ Starlight พบว่า ตลอดฤดูปลูกพบแมลงศัตรูพืชที่สำคัญคือ เพลี้ยจักจั่น (Amrasca bigutula) และแมลงหวี่ขาว (Bemisia tabaci) ในปริมาณสูงไม่เกินระดับเศรษฐกิจ ในฤดูแล้งปี 2544 และปลายฤดูฝนปี 2546 พบเพลี้ยจักจั่นสูงกว่าระดับเศรษฐกิจ 3 ครั้ง ผลผลิตฝักกระเจี๊ยบเขียวที่ได้จากแต่ละกรรมวิธีไม่แตกต่างกันทางสถิติทั้งฝักที่ได้คุณภาพมาตรฐานการส่(ออก และผลผลิตรวม พ่นสารเคมีกำจัดแมลงศัตรูพืชทุกๆ 7 วัน มีต้นทุนการผลิตสูงที่สุด และการที่ไม่มีการควบคุมแมลงตลอดการทดลองมีต้นทุนการผลิตต่ำที่สุด โดยฤดูแล้งปี 2544 การไม่ควบคุมแมลงตลอดฤดูมีกำไรสูงสุด(2999.45 บาท/ไม่) การพ่นฆ่าแมลงศัตรูพืชทุกๆ 7 วันได้กำไรต่ำที่สุด (766.17 บาท/ไร่) ส่วนปลายการส่งออกกระเจี๊ยบส่วนใหญ่เป็นการส่งออกผักสดประมาณ 98% ที่เหลือส่งออกโดยการแซ่แข็ง(ชุมพร, 2546) ปริมาณการสงออกนั้นเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงปี 2533 - 2537 โดยปี 2537 มีปริมาณการส่งออกสูงถึง 5,494 ตัน มีมูลค่า 217.6 ล้านบาท จากนั้นในขณะที่พื้นที่ปลูกเพิ่มขึ้นทุกปี แต่ปริมาณการส่งออกค่อย ๆ ลดลงเรื่อย ๆ จนเหลือเพียง 2,958 ตัน มีมูลค่า 183.1 ล้านบาท ในปี 2543 แต่อย่างไรก็ตามในช่วงปี 2544 - 2545 ปริมาณการส่งออกเพิ่มขึ้นมาอีกครั้ง จากสถิติปริมาณการส่งอกและพื้นที่ปลูกกระเจี๊ยบเขียวในช่วง 7 - 8 ปีที่ผ่านมา แม้ว่าพื้นที่ปลูกจะเพิ่มขึ้นทุกปี แต่ปริมาณการสงออกกลับลดลงหรือเพิ่มขึ้นก็ไม่สัมพันธ์กับจำนวนพื้นที่ปลูกที่เพิ่มขึ้น ทั้งนี้เนื่องจากกระเจี๊ยบเขียวที่ตลาดต่างประเทศต้องการนั้นมีคุณภาพสูง คือ จะต้องเป็นฝักอ่อนสด มีเส้นใยน้อย ปราศจากโรค แมลง หรือรอยตำหนิ รูปร่างฝักเป็น 5 เหลี่ยม ตรงไม่คดงอสีเขียวเช้มสม่ำเสมอทั้งฝัก ความยาวฝักประมาณ 5 - 12 เซนติเมตร และปลอดภัยจากสารพิษตกค้าง (ชุมพร, 2546) จากคุณภาพที่ตลาดกำหนดไว้ดังกล่าว จึงเป็นปัญหาการผลิตสำหรับเกษตรกรเป็นอย่างมาก เพราะ กระเจี๊ยบเขียวเป็นพืชที่มีโรคและแมลงศัตรูเข้าทำลายได้ตลอดระยะการเจริญเติบโต โดยแมลงศัตรูที่สำคัญ ได้แก่ เพลี้ยไฟ เพลี้ยจักจั่น แมลงหวี่ขาว หนอนเจาะสมอฝ้าย หนอนกระทู้หอม (ปียรัตน์ และคณะ, 2533 เป็นต้น ส่วนโรคที่ระบาดทำลายกระเจี๊ยบเขียว ได้แก่ โรคใบจุด โรคฝักจุดหรือฝักลาย โรคแอนแทรกโนส โรคเส้นใบเหลือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคเส้นใบเหลือง ซึ่งมีเชื้อไวรัสในกลุ่มเจมินิ (geminivinus group) เป็นสาเหตุ แพร่กระจายโดยมีแมลงหวี่ชาวยาสูบ (Bemisia tabac) เป็นพาหะ (เครือพันธ์ และคณะ, 2543) และในการควบคุมศัตรูพืชเหล่านี้เกษตรกรสวนใหญ่ก็ใช้สารเคมีเป็นหลัก หรือควบคุมโดยวิธีใช้สารเคมีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาสารพิษตกค้างในพืชผล สิ่งแวดล้อม รวมทั้งให้การควบคุมแมลงศัตรูพืชเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน คุ้มค่าต่อการลงทุน จึงจำเป็นต้องลดการใช้สารเคมีลง โดยใช้สารเคมีเท่าที่จำเป็นใช้อย่างมีประสิทธิภาพ ใช้ผสมผสานกับวิธีการอื่นๆ เช่น การใช้เชื้อไวรัส NPV กำจัดหนอนเจาะสมอฝ้าย เป็นต้น
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://webpac.library.mju.ac.th:8080/mm/fulltext/research/2549/New%20Folder/%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%93%E0%B8%B9%20%20%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%93%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%AA%E0%B8%81%E0%B8%B8%E0%B8%A5%202544-45(%E0%B8%99%E0%B8%81)/abstract.pdf
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยแม่โจ้
คำสำคัญ: ภาคเหนือ
คำสำคัญ (EN): NORTHERN THAILAND
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยแม่โจ้
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
โครงการการป้องกันกำจัดแมลงศัตรูกระเจี๊ยบเขียว โดยวิธีผสมผสานในภาคเหนือ
มหาวิทยาลัยแม่โจ้
2545
ศึกษาสาเหตุความเสียหายของกระเจี๊ยบเขียวเพื่อการส่งออก(เขตภาคเหนือตอนบน) การวิจัยและพัฒนากระเจี๊ยบเขียว การวิเคราะห์ห่วงโซ่อุปทานการผลิตเมี่ยง ในภาคเหนือประเทศไทย แบบจำลองการทำนายความล้มเหลวของผลประกอบการโรงสีข้าวสหกรณ์การเกษตรในภาคเหนือของประเทศไทย การสร้างพันธุ์ข้าวโพดไร่พันธุ์ลูกผสมเดี่ยวสำหรับเกษตรกรในภาคเหนือ แนวทางการพัฒนาระบบการผลิตมะม่วงอย่างยั่งยืนเชิงบูรณาการในภาคเหนือ การวิเคราะห์ประสิทธิภาพสีเขียวของห่วงโซ่อุปทานลำไยในฤดูและนอกฤดูในภาคเหนือ โครงการศึกษาพัฒนาการผลิตชาดาวอินคาในเขตภาคเหนือตอนล่าง บทบาทของการควบคุมศัตรูพืชโดยชีววิธีในระบบเกษตรยั่งยืนนำสู่วิถีเศรษฐกิจพอเพียง: กรณีศึกษาในภาคเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือ การศึกษาการปรับตัวและผลผลิตทางเศรษฐกิจของพันธุ์งาในภาคเหนือของประเทศไทย (Study of the Adaptation and Economic Yicld of Sesame Cultivarrs in Northen Thailand)
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก