สืบค้นงานวิจัย
โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตผักขะแยงในพื้นที่จังหวัดอุบลราชธานี
นางนวลจันทร์ ศรีสมบัติ - กรมวิชาการเกษตร
ชื่อเรื่อง: โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตผักขะแยงในพื้นที่จังหวัดอุบลราชธานี
ชื่อเรื่อง (EN): Research and Development on Balloon vine (Limophila aromatica) Production Technologies in the Ubonratchatani Province.
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: นางนวลจันทร์ ศรีสมบัติ
บทคัดย่อ: การวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตผักขะแยงในพื้นที่จังหวัดอุบลราชธานีมีวัตถุประสงค์ เพื่อให้ได้เทคโนโลยีที่เหมาะสมในการผลิตผักขะแยงให้มีคุณภาพ ปลอดภัยจากสารพิษตกค้าง และลดการปนเปื้อนของเชื้อจุลินทรีย์ซัลโมเนลลา (Salmonella spp.) และเชื้ออีโคไล (Escherichia coli) ทั้งในแหล่งผลิต ระหว่างการขนส่ง และในโรงคัดบรรจุเพื่อการส่งออก ดำเนินการระหว่างเดือนตุลาคม 2554 - กันยายน 2556 ในแปลงเกษตรกรตำบลบุ่งหวาย อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี และโรงคัดบรรจุเพื่อการส่งออกในพื้นที่จังหวัดปทุมธานี ผลการศึกษา พบว่าการผลิตผักขะแยงในจังหวัดอุบลราชธานี เป็นการผลิตระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ - พฤศจิกายน พบการเข้าทำลายของศัตรูพืชที่สำคัญ ได้แก่ หนอนปลอก (Nymphula sp.) หนอนกระทู้ผัก (Spodoptera litura : Fabricius) และหนอนใยผัก (Plutella xylostella Linnaeus) เกษตรกรขาดความรู้ด้านการใช้สารเคมีที่ถูกต้องตามหลักวิชาการ ทำให้เสี่ยงต่อสารพิษตกค้างในผลผลิต การจัดการหลังการเก็บเกี่ยวไม่ถูกต้องตามหลักสุขอนามัยเสี่ยงต่อการปนเปื้อน ผักขะแยงจากแหล่งผลิต ตรวจพบเชื้อจุลินทรีย์ E. coli ปนเปื้อนทุกตัวอย่าง แต่ไม่เกินเกณฑ์มาตรฐาน ไม่พบการปนเปื้อนของเชื้อ Salmonella spp. พบสารพิษตกค้างร้อยละ 77 และพบเกินค่า MRL ร้อยละ 39 ของตัวอย่างที่พบสาร ผักขะแยงจากแหล่งจำหน่ายในจังหวัดอุบลราชธานี ตรวจพบเชื้อ E. coli ปนเปื้อนทุกตัวอย่าง โดยพบปนเปื้อนเกินเกณฑ์มาตรฐานร้อยละ 62 ไม่พบการปนเปื้อนของเชื้อ Salmonella spp. พบสารพิษตกค้าง ร้อยละ 87 และพบเกินค่า MRL ร้อยละ 33 ของตัวอย่างที่พบสาร ผลจากการทดสอบเทคโนโลยีการผลิต พบว่าวิธีปรับปรุงไม่พบสารพิษตกค้างร้อยละ 65 พบสารพิษตกค้าง ร้อยละ 35 แต่ไม่เกินค่า MRL ในขณะที่วิธีเกษตรกร พบสารพิษตกค้างร้อยละ 93 พบเกินค่า MRL ร้อยละ 80 ของตัวอย่างที่พบสาร วิธีปรับปรุงและวิธีเกษตรกร ให้ผลผลิตเฉลี่ย 9,291 และ8,680 กก./ไร่ ตามลำดับ วิธีปรับปรุง ให้ผลตอบแทน 56,457 บาท/ไร่ สูงกว่าวิธีเกษตรกร 3,444 บาท/ไร่ อัตราส่วนของรายได้ต่อการลงทุน (BCR) วิธีปรับปรุงและวิธีเกษตรกร เท่ากับ 3.72 และ 3.69 ตามลำดับ การล้างผักขะแยงด้วยน้ำและน้ำผสมคลอรีนเข้มข้น 100 ส่วนในล้านส่วน มีประสิทธิภาพในการลดการปนเปื้อนเชื้อจุลินทรีย์และมีต้นทุนต่ำ เหมาะสำหรับนำไปใช้ในการล้างผักขะแยงในโรงคัดบรรจุ สำหรับการปฏิบัติหลังการเก็บเกี่ยวในจุดรวบรวม การขนส่งจากแหล่งผลิตไปยังโรงคัดบรรจุ และการควบคุมกระบวนการผลิตของโรงคัดบรรจุ พบว่าผักขะแยงที่ตัดรากและบรรจุถุงพลาสติกเจาะรู ให้ค่าเฉลี่ยผลผลิตสุทธิสูงสุด คือ ร้อยละ 39 หรือ 5.84 กิโลกรัม จากวัตถุดิบ 15 กิโลกรัม และให้ผลตอบแทนสูงที่สุด คือ 571 บาท อัตราส่วนของรายได้ต่อการลงทุน (BCR) เท่ากับ 1.44 ไม่พบการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella spp. และ E. coli ในผลิตภัณฑ์สุดท้ายของผักขะแยง หลังการเก็บรักษานาน 4 และ 12 ชั่วโมง
บทคัดย่อ (EN): A research and development project on Khayaeng production technology in Ubon Ratchathani province was aimed to find out an appropriate technology for Khayaeng production in order to enhance yield quality, and reduce pesticide residues, Salmonella spp. and Escherichia coli contamination. The project was observed in production areas, transportation and packing process. It was conducted between October, 2011 to September, 2013 in farmers, fields of Boongwai sub-district, Warinchamrab district, Ubon Ratchathani province, and a packing house in Pathumthani province. The results revealed that Khayaeng production in Ubon Ratchathani province was carried out between February to November. There were many key pests such as Case worm (Nymphula sp.) Common cutworm (Spodoptera litura : Fabricius) Dimond-back moth (Plutella xylostella Linnaeus). Farmers were lacking of knowledge on good pesticide utilization and post-harvest management. Therefore, it was risk to pesticide residues and micro-organism contamination. Kayaeng sampled from production points, E. coli was contaminated in all samples, but less than MRL, whereas no Salmonella spp was observed. Pesticide residues were observed at 77 % and 39 % of those were over the MRL. Kayaeng sampled from local market points, E. coli was contaminated in all samples, and 62 % of those were over the MRL, no Salmonella spp was observed. Pesticide residues were observed at 87 % and 33 % of those were over the MRL. The research results suggested that in improved method, only 35 % of samples were observed pesticide residues but none of them was over the MRL. Whereas in farmer method, pesticide residues were observed as high as 93 % and 80 % of those were over the MRL. Improved method and farmer method produced Kayaeng yields at 9,291 and 8,680kg/rai, with 3.72 and 3.69 of BCR, respectively. Improved method gave 56,457 baht/rai of net benefit which was 3,444 baht/rai higher than farmer method. Washing Kayaeng with clean water and chlorine solution at 100 ppm could efficiently reduce micro-organism contamination, and had low cost. This method should be recommended to the packing house. According to post-harvest management in collecting points, transportation and packing process, It was suggested that Kayaeng yields without roots, packed in a holed-plastic bag, gave the highest net product (39 % of original yields) and net profit (571 baht/15 kg-pack). There was no Salmonella spp. and E. coli contamination at 4 and 12 hours of storage period, respectively.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dric.nrct.go.th/Search/SearchDetail/292212
เผยแพร่โดย: กรมวิชาการเกษตร
คำสำคัญ: ระบบวิเคราะห์อันตรายและจุดวิกฤตที่ต้องควบคุม
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตผักขะแยงในพื้นที่จังหวัดอุบลราชธานี
กรมวิชาการเกษตร
30 กันยายน 2556
การบริหารจัดการเทคโนโลยีเพื่อผลิตลำไยนอกฤดูในพื้นที่ภาคเหนือของประเทศไทย ระยะที่ 1 เทคโนโลยีการผลิตพืชแห่งศตวรรษที่ 21 การใช้เทคโนโลยีในการผลิตข้าวขาวดอกมะลิ 105 ของเกษตรกรในจังหวัดอุบลราชธานี โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตมันแกวในพื้นที่จังหวัดมหาสารคาม โครงการวิจัยการทดสอบและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตลิ้นจี่เฉพาะพื้นที่ โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตห้อมในพื้นที่จังหวัดแพร่ โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตผักหวานบ้านในเขตพื้นที่จังหวัดอุบลราชธานี การบริหารโรงงานผลิตปุ๋ยอินทรีย์ กรณีศึกษา: โครงการ “หนึ่งอำเภอหนึ่งโรงปุ๋ย” ในจังหวัดอุบลราชธานี โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตองุ่น โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตพริก
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก