สืบค้นงานวิจัย
ความผันแปรในคุณสมบัติทางสัณฐานวิทยาและการถ่ายทอดของเชื้อไวรัสเดงกี่จากแม่สู่ลูกตามฤดูกาลของยุงลาย aedes aegypti ในธรรมชาติ
Phubeth Ya-umphan - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: ความผันแปรในคุณสมบัติทางสัณฐานวิทยาและการถ่ายทอดของเชื้อไวรัสเดงกี่จากแม่สู่ลูกตามฤดูกาลของยุงลาย aedes aegypti ในธรรมชาติ
ชื่อเรื่อง (EN): Seasonal variation of morphometric properties and trans-ovarial transmission of dengue virus in natural population of aedes aegypti
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Phubeth Ya-umphan
บทคัดย่อ: โรคไข้เลือดออกเดงกี่ยังคงเป็นปัญหาต่อเนื่องที่สำคัญทางสาธารณสุขของประเทศต่างๆที่มีสภาพ ภูมิอากาศแบบเขตร้อนทั่วโลก ยุงพาหะที่สำคัญในการนำโรคคือยุงลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Aedes aegypti ซึ่ง พบมากในเขตชุมชนเมือง เพื่อศึกษาให้ทราบถึงความสัมพันธ์ของขนาดยุงลายในธรรมชาติกับสภาพอากาศที่ แตกต่างตามฤดูกาล รวมทั้งความสามารถในการถ่ายทอดของเชื้อไวรัสเดงกี่ ซีโรทัยป์ต่างๆ จากแม่สู่ลูก ยุงลาย ในระยะตัวอ่อนได้ถูกเก็บจากในและนอกบริเวณบ้านที่เคยมีรายงานผู้ป่วยเป็นโรคไข้เลือดออก ในพื้นที่ๆมีการ ระบาดของโรค มากกว่า 1 ซีโรทัยป์ ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา ประเทศไทย ในช่วงเดือนที่พบการ แพร่ระบาดของโรคต่ำ(กุมภาพันธ์ และ พฤศจิกายน) และสูง (มิถุนายน และ สิงหาคม) ตลอดปีพ.ศ.2550 โดย เก็บตัวอย่างในแต่ละเดือนจากแหล่งเพาะพันธุ์ที่เดิมรวม 3 พื้นที่ ตัวอ่อนยุงลายที่เก็บได้ถูกนำมาเลี้ยงจนเป็นตัว เต็มวัยในห้องปฎิบัติการ ส่วนท้องของยุงลายตัวเมียแต่ละตัวได้ถูกตัดแยกออกและนำมาทดสอบเพื่อตรวจหา RNA ของเชื้อไวรัสเดงกี่ ด้วยวิธีRTPCR จากยุงลายที่ตรวจทั้งหมด 248 ตัว จำแนกตามเดือนที่เก็บตัวอย่าง คือ กุมภาพันธ์29 ตัว, มิถุนายน 81 ตัว, สิงหาคม 108 ตัว และพฤศจิกายน 30 ตัว พบว่าตัวอย่างทั้งหมด ตรวจไม่ พบเชื้อไวรัสเดงกี่ อาจเป็นไปได้ว่าการถ่ายทอดของเชื้อไวรัสเดงกี่จากแม่สู่ลูกของประชากรยุงลายในพื้นที่ศึกษา อยู่ในระดับต่ำ ในส่วนของการศึกษาสัณฐานวิทยาของยุง ปีกได้ถูกนำมาวัด เพื่อประมาณค่าขนาดยุงและรูปร่าง ของปีก พบว่า ยุงที่เก็บในฤดูที่มีการแพร่ระบาดของโรคสูง มีขนาดเล็กกว่าอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับยุง ที่เก็บในฤดูที่มีการแพร่ระบาดของโรคต่ำ และ มีความสัมพันธ์แบบผกผันกับอุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์ ทางด้านรูปร่างของปีก พบว่าปีกของยุงที่เก็บในแต่ละฤดูมีรูปแบบความแตกต่างที่คล้ายกัน ซึ่งความแตกต่างใน รูปร่างนี้เป็นผลอันเนื่องมาจากความแตกต่างกันของขนาด (passive allometric change) จากการศึกษานี้ กล่าวได้ว่า ความแตกต่างกันในขนาดของยุง ตามฤดูกาลต่างๆ ตลอดปีนั้น มีความสัมพันธ์กับสภาพอากาศเป็น ปัจจัยเบี้องต้น และน่าจะรวมถึงการพัฒนาการและการแพร่กระจายของเชื้อไวรัสด้วยที่ส่งผลต่อขนาดของยุงและ รูปร่างของปีกยุง ซึ่งน่าจะได้มีการศึกษาต่อไป
บทคัดย่อ (EN): none was found positive for dengue virus. It is possible that transovarial transmission is low in the vector populations of this study area. A morphometric study included measurement of wing length by geometric and traditional techniques, which served as an estimator of mosquito body size. Sizes were significantly smaller during the high transmission season, and showed a significant negative correlation with both temperature and relative humidity. Wing shape showed a similar pattern of variation, which was shown to be a passive allometric change. The annual pattern of metric variations in Aedes aegypti observed in this study suggested that it was primarily climaterelated, with the same climatic factors probably affecting virus development and transmission. This relationship requires further study.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=6017&obj_id=5858
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Dengue viruses
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: โรคไข้เลือดออกเดงกี่ยังคงเป็นปัญหาต่อเนื่องที่สำคัญทางสาธารณสุขของประเทศต่างๆที่มีสภาพ ภูมิอากาศแบบเขตร้อนทั่วโลก ยุงพาหะที่สำคัญในการนำโรคคือยุงลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Aedes aegypti ซึ่ง พบมากในเขตชุมชนเมือง เพื่อศึกษาให้ทราบถึงความสัมพันธ์ของขนาดยุงลายในธรรมชาติกับสภาพอากาศที่ แตกต่างตามฤดูกาล รวมทั้งความสามารถในการถ่ายทอดของเชื้อไวรัสเดงกี่ ซีโรทัยป์ต่างๆ จากแม่สู่ลูก ยุงลาย ในระยะตัวอ่อนได้ถูกเก็บจากในและนอกบริเวณบ้านที่เคยมีรายงานผู้ป่วยเป็นโรคไข้เลือดออก ในพื้นที่ๆมีการ ระบาดของโรค มากกว่า 1 ซีโรทัยป์ ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา ประเทศไทย ในช่วงเดือนที่พบการ แพร่ระบาดของโรคต่ำ(กุมภาพันธ์ และ พฤศจิกายน) และสูง (มิถุนายน และ สิงหาคม) ตลอดปีพ.ศ.2550 โดย เก็บตัวอย่างในแต่ละเดือนจากแหล่งเพาะพันธุ์ที่เดิมรวม 3 พื้นที่ ตัวอ่อนยุงลายที่เก็บได้ถูกนำมาเลี้ยงจนเป็นตัว เต็มวัยในห้องปฎิบัติการ ส่วนท้องของยุงลายตัวเมียแต่ละตัวได้ถูกตัดแยกออกและนำมาทดสอบเพื่อตรวจหา RNA ของเชื้อไวรัสเดงกี่ ด้วยวิธีRTPCR จากยุงลายที่ตรวจทั้งหมด 248 ตัว จำแนกตามเดือนที่เก็บตัวอย่าง คือ กุมภาพันธ์29 ตัว, มิถุนายน 81 ตัว, สิงหาคม 108 ตัว และพฤศจิกายน 30 ตัว พบว่าตัวอย่างทั้งหมด ตรวจไม่ พบเชื้อไวรัสเดงกี่ อาจเป็นไปได้ว่าการถ่ายทอดของเชื้อไวรัสเดงกี่จากแม่สู่ลูกของประชากรยุงลายในพื้นที่ศึกษา อยู่ในระดับต่ำ ในส่วนของการศึกษาสัณฐานวิทยาของยุง ปีกได้ถูกนำมาวัด เพื่อประมาณค่าขนาดยุงและรูปร่าง ของปีก พบว่า ยุงที่เก็บในฤดูที่มีการแพร่ระบาดของโรคสูง มีขนาดเล็กกว่าอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับยุง ที่เก็บในฤดูที่มีการแพร่ระบาดของโรคต่ำ และ มีความสัมพันธ์แบบผกผันกับอุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์ ทางด้านรูปร่างของปีก พบว่าปีกของยุงที่เก็บในแต่ละฤดูมีรูปแบบความแตกต่างที่คล้ายกัน ซึ่งความแตกต่างใน รูปร่างนี้เป็นผลอันเนื่องมาจากความแตกต่างกันของขนาด (passive allometric change) จากการศึกษานี้ กล่าวได้ว่า ความแตกต่างกันในขนาดของยุง ตามฤดูกาลต่างๆ ตลอดปีนั้น มีความสัมพันธ์กับสภาพอากาศเป็น ปัจจัยเบี้องต้น และน่าจะรวมถึงการพัฒนาการและการแพร่กระจายของเชื้อไวรัสด้วยที่ส่งผลต่อขนาดของยุงและ รูปร่างของปีกยุง ซึ่งน่าจะได้มีการศึกษาต่อไป
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

Phubeth Ya-umphan. "ความผันแปรในคุณสมบัติทางสัณฐานวิทยาและการถ่ายทอดของเชื้อไวรัสเดงกี่จากแม่สู่ลูกตามฤดูกาลของยุงลาย aedes aegypti ในธรรมชาติSeasonal variation of morphometric properties and trans-ovarial transmission of dengue virus in natural population of aedes aegypti". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2552

Phubeth Ya-umphan. "ความผันแปรในคุณสมบัติทางสัณฐานวิทยาและการถ่ายทอดของเชื้อไวรัสเดงกี่จากแม่สู่ลูกตามฤดูกาลของยุงลาย aedes aegypti ในธรรมชาติSeasonal variation of morphometric properties and trans-ovarial transmission of dengue virus in natural population of aedes aegypti". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2552. Print.



TARR Wordcloud:
ความผันแปรในคุณสมบัติทางสัณฐานวิทยาและการถ่ายทอดของเชื้อไวรัสเดงกี่จากแม่สู่ลูกตามฤดูกาลของยุงลาย aedes aegypti ในธรรมชาติ
Phubeth Ya-umphan
มหาวิทยาลัยมหิดล
2552
ฤทธิ์ฆ่ายุงตัวเต็มวัยของน้ำมันหอมระเหยต่อยุงลาย Aedes aegypti สายพันธุ์ห้องปฏิบัติการและยุงลายจากแหล่งธรรมชาติในจังหวัดเชียงใหม่ การศึกษากระบวนการยับยั้งการติดเชื้อไวรัสเดงกี่สายพันธุ์ที่ 2 ในเซลล์เลี้ยงเชื้อ โดยสารต้านไวรัส nitric oxide, mycophenolic acid และ ribavirin ผลของสารสกัดจากหอมแดง Allium ascalonicum Linn. ต่อการควบคุมทางชีวภาพของยุงลาย Aedes aegypti Linn. หลักฐานการตรวจพบเชื้อไวรัสเซอร์โคไทป์สอง (PCV2) เชื้อไวรัสพีอาร์อาร์เอส (PRRSV) และเชื้อไวรัสอหิวาต์สุกร (CSFV) ในลูกสุกรดูดนมและอนุบาลจากฟาร์มที่มีปัญหากลุ่มอาการป่วย Post-weaning multi-systemic wast เสียงสะท้อนจากแม่ที่มีอุปสรรคในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ผลของความร้อนต่อคุณสมบัติกายภาพของทับทิมธรรมชาติ การถ่ายยีนสร้างโปรตีน cylindrical inclusion ของเชื้อไวรัสจุดวงแหวนในมะละกอเข้าสู่พืช คุณสมบัติของฮีแมกกลูตินินและการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันต่อเชื้อไวรัสไข้หวัดนก สมุนไพรพื้นเมืองไทย 3 ชนิดที่ใช้ในการควบคุมยุงลายและลูกน้ำยุงรำคาญ อิทธิพลของโครงสร้างสัณฐานวิทยานาโนทินไดออกไซด์ที่มีต่อคุณสมบัติการตอบสนองของแก๊สสภาวะแวดล้อม
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair