สืบค้นงานวิจัย
ความเข้มข้นของน้ำมันกานพลูในการนำสลบควบคุมการสลบ และระดับที่ทำให้ปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch,1790) วัยรุ่น และปลากะรังดอกแดง (Epinephelus coioides Hamilton, 1822) วัยรุ่น ตาย 50 เปอร์เซ็นต์
สุกัญญา บูสู - กรมประมง
ชื่อเรื่อง: ความเข้มข้นของน้ำมันกานพลูในการนำสลบควบคุมการสลบ และระดับที่ทำให้ปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch,1790) วัยรุ่น และปลากะรังดอกแดง (Epinephelus coioides Hamilton, 1822) วัยรุ่น ตาย 50 เปอร์เซ็นต์
ชื่อเรื่อง (EN): ->->->->Concentrations of Clove Oil for Anesthetic, Maintenance and Lethal Concentration 50 in Juvenile of Seabass (Lates calcarifer Bloch,1790) and Orange-spotted Grouper ( Epinephelus coioides Hamilton, 1822)
บทคัดย่อ: ทดลองใช้สารละลายน้ำมันกานพลูเป็นยาสลบต่อปลากะพงขาววัยรุ่น ความยาวเฉลี่ย 12.90 ? 0.84 เซนติเมตร น้ำหนักเฉลี่ย 26.10 ? 4.27 กรัม และปลากะรังดอกแดงวัยรุ่นความยาวเฉลี่ย 14.30 ? 0.84 เซนติเมตร น้ำหนักเฉลี่ย 36.50 ? 7.79 กรัม เพื่อตรวจสอบระดับความเข้มข้นที่เหมาะสมในการนำสลบ โดยแบ่งเป็น 5 ชุดการทดลอง ชุดละ 15 ซ้ำ ใช้ระดับความเข้มข้นของน้ำมันกานพลู 4 ระดับ คือ 30, 40, 50, 60 และ 70 ppm โดยชุดควบคุมใช้ ethanol ความเข้มข้น 120 ppm และทดลองควบคุมการสลบนาน 5 ชั่วโมง ของปลากะพงขาววัยรุ่น ความยาวเฉลี่ย 12.79 ? 0.88 เซนติเมตร น้ำหนักเฉลี่ย 25.98 ? 3.18 กรัม และปลากะรังดอกแดง ความยาวเฉลี่ย 14.17 ? 0.88 เซนติเมตร น้ำหนักเฉลี่ย 36.12 ? 3.14 กรัม ชนิดละ 120 ตัว โดยแบ่งเป็น 3 ชุดการทดลอง คือ ชุดควบคุม ชุดที่ใช้น้ำมันกานพลูควบคุมการสลบที่ความเข้มข้น 10 และ 20 % ของความเข้มข้นที่เหมาะสมที่ใช้ในการนำสลบ ตามลำดับ แต่ละชุดการทดลองใช้ปลา 40 ตัว ผลปรากฏว่าความเข้มข้นที่เหมาะสมของน้ำมันกานพลูในการนำสลบปลากะพงขาว ปลากะรังดอกแดง ระยะวัยรุ่น คือ 40 ppm เท่ากันในปลาทั้งสองชนิด โดยใช้เวลาเฉลี่ยในการนำสลบ 115 ? 26 และ 126 ? 16 วินาที และใช้เวลาเฉลี่ยในการฟื้นจากสลบ 103 ? 25 และ 114 ? 19 วินาที ส่วนความเข้มข้นที่เหมาะสมในการควบคุมการสลบนาน 5 ชั่วโมง ของปลากะพงขาว และปลากะรังดอกแดง ระยะวัยรุ่น คือ 4 ppm เท่ากันในปลาทั้งสองชนิด
บทคัดย่อ (EN): Using of clove oil to anesthesia juvenile of Seabass (Lates calcarifer), average length 12.90 ? 0.84 cm and average weight 26.10 ? 4.27 gm, juvenile of Orange-spotted Grouper (Epinephelus coioides) average length 14.30 ? 0.84 cm and average weight 36.50 ? 7.79 gm, was conducted at Satun coastal fisheries research and development center. Five treatments and 15 replications, 4 concentrations of clove oil; 30 40, 50, 60 and 70 ppm and a control was 120 ppm of ethanol. The experiment was tested to find the suitable concentration of clove oil for induction of anesthesia. Furthermore, to tested maintenance anesthesia the fish for 5 hours of the fish by 3 treatments, a control and using 2 concentrations of clove oil (10 and 20 % of suitable induction concentration), 40 fish for each treatment, the average length and weight of Seabass was 12.79 ? 0.88 cm and 25.98 ? 3.18 gm, average length and weight of Orange-spotted Grouper was 14.17 ? 0.88 cm and 36.12 ? 3.14 gm. The result showed that suitable concentration for induction of Seabass, and Orange-spotted Grouper was the same at 40 ppm. Average induction time and recovery time for Seabass were 115 ? 26 / 103 ? 25 and Orange-spotted Grouper were 126 ? 16 / 114 ? 19 seconds. And the suitable concentration to maintenance anesthesia the fish for 5 hours of Seabass and Orange-spotted Grouper was 4 ppm.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมประมง
คำสำคัญ: ปลากะรังดอกแดง
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ความเข้มข้นของน้ำมันกานพลูในการนำสลบควบคุมการสลบ และระดับที่ทำให้ปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch,1790) วัยรุ่น และปลากะรังดอกแดง (Epinephelus coioides Hamilton, 1822) วัยรุ่น ตาย 50 เปอร์เซ็นต์
กรมประมง
31 มีนาคม 2558
กรมประมง
พิษเฉียบพลันของแอมโมเนียต่อลูกปลากะรัง ( Epinephelus coioides ) การใช้อาหารสำเร็จรูปขนาดเล็กแบบ Microbound สำหรับการอนุบาลลูกปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) ศึกษาชีววิธีในการควบคุมปริมาณจุลินทรีย์วิบริโอด้วยจุลินทรีย์บาซิลลัสในห้องปฏิบัติการ การเลี้ยงปลากะพงขาววัยรุ่น (Lates calcarifer Bloch, 1790) ร่วมกับสาหร่ายผมนาง (Gracilaria fisheri) ในระบบแบบน้ำหมุนเวียน การเลี้ยงปลากะพงขาว (Lates calcarifer, Bloch 1790) ในกระชังโดยใช้เครื่องตีน้ำแขนยาวที่ควบคุมด้วยพีแอลซี ผลของเมลามีนในอาหารต่อการเจริญเติบโตและการเปลี่ยนแปลงพยาธิสภาพในปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) ผลของความเค็มที่ลดลงต่อองค์ประกอบเลือดภูมิคุมกัน และการติดเชื้อ Streptococcus iniae ในปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) การเปลี่ยนแปลงของสารประกอบไนโตรเจนและประสิทธิภาพการบำบัดสารประกอบไนโตรเจนของระบบน้ำหมุนเวียนในการเลี้ยงปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) ระดับวัตถุดิบจากพืชท้องถิ่นที่มีศักยภาพในการใช้เป็นแหล่งโปรตีนหลักในอาหารสำหรับกุ้งขาว (Litopenaeus vannamei Boone, 1931) และปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) ผลของอัตราความหนาแน่นต่อการติดเชื้อ Streptococcus iniae ในปลากะพงขาว, Lates calcarifer (Bloch)
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก