สืบค้นงานวิจัย
การออกแบบวัสดุและกระบวนการผลิตสำหรับสารประกอบยางธรรมชาติที่ใช้เถ้าลอยเป็นสารเติมแต่ง
ศิรินทร ทองแสง - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
ชื่อเรื่อง: การออกแบบวัสดุและกระบวนการผลิตสำหรับสารประกอบยางธรรมชาติที่ใช้เถ้าลอยเป็นสารเติมแต่ง
ชื่อเรื่อง (EN): Material Design and Processing of Fly Ash Filled Natural Rubber Vulcanizates
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ศิรินทร ทองแสง
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Sirinthom Thongsang
บทคัดย่อ: วิทยานิพนธ์นี้เกี่ยวกับการออกแบบวัสดุและกระบวนการผลิตสำหรับสารประกอบยางธรรมชาติที่ใช้ เถ้าลอยเป็นสารเติมแต่ง ซึ่งงานวิจัยนี้ประกอบด้วย 3 ส่วน ส่วนแรกคือการตรวจสอบสมบัติของยาง ธรรมชาติที่เติมเถ้าลอยและซิลิกาแบบตกผลึกเพื่อหาความเป็นไปได้ของการใช้เถ้าลอยในประเทศ ไทยเป็นสารเสริมแรงในผลิตภัณฑ์ยางธรรมชาติ ในงานวิจัยนี้ใช้เถ้าลอยจากแหล่งต่าง คือ แม่เมาะ โคโค่ และบ้านโป่ง ซึ่งศึกษาผลกระทบของแหล่งต่างๆของเถ้าลอย ปริมาณซิลิกา และการปรับปรุง ผิวสารตัวเติม โดยสมบัติของยางธรรมชาติที่เติมเถ้าลอยและซิลิกาแบบตกผลึกประเมินจากสมรรนะ การผสม คุณลักษณะการคงรูปยาง สมบัติเชิงกล และสมบัติเชิงกลพลวัต งานวิจัยส่วนที่สองมี วัตถุประสงค์เพื่อค้นหาวิธีการเตรียมและเงื่อนไขการปรับปรุงผิวเถ้าลอยจากแม่เมาะที่เหมาะสมเพื่อ พัฒนาสมบัติของวัสดุเชิงประกอบยางธรรมชาติ การปรับปรุงเถ้าลอยจากแม่เมาะทำโดยการใช้สาร บิส-(3-ไตรเอะอกซิลพรอพิล) เตตระซัลเฟน (เอสไอ 69) เป็นสารคู่ควบที่ปริมาณต่างๆและการรีฟ ลักซ์ด้วยสารละลายโซเดียมไฮรอกไซด์ที่เวลาและความเช้มช้นต่างๆ ส่วนสุดท้ายของงานวิจัยเป็น การศึกษาพฤติกรรมการตอบสนองอิลาสติกและฮีสเทอเรซีสของยางธรรมชาติที่เติมเถ้าลอยจากแม่ เมาะและซิลิกาแบบตกผลึก ด้วยการตรวจสอบจากการทดสอบการกระดอนพลวัต โดยสนใจ ผลกระทบของปริมาณซิลิกาและความสูงตกกระทบเริ่มต้นที่มีต่อความสูงและจำนวนการกระดอน ความแกร่งพลวัต และค่าพลังงานที่สูญเสียไป จากการทดลองพบว่าการเติมเถ้าลอยจากบ้านโป่งแบบไม่ปรับปรุงผิวในสารประกอบยางธรรมชาติให้ สมบัติเชิงกลดีกว่าเถ้าลอยแม่เมาะและโคโค่แบบไม่ปรับปรุงผิว การปรับปรุงผิวด้วย เอสไอ 69 นั้นจำเป็นในการปรับปรุงผิวเถ้าลอยเพื่อเพิ่มสมบัติเชิงกลให้กับวัสดุเชิงประกอบยางธรรมชาติ เถ้าลอย จากแม่เมาะนั้นให้ประสิทธิภาพของการปรับปรุงผิวเถ้าลอยด้วยเอสไอ 69 ดีที่สุด เถ้าลอยจากแม่เมาะ แบบำม่ปรับปรุงผิวยังสามารถใช้เป็นสารตัวเติมในสารประกอบยางธรรมชาติในรช่วงปริมาณซิลิกา 0- 30 ส่วนในร้อยส่วนของยาง ที่ใช้สมบัติเชิงกลเท่าเทียมกับเติมซิลิกาแบบตกผลึก การปรับปรุงด้วย เอสไอ 69 ไม่ส่งผลต่อการกระจายตัวของสารตัวเตมในยาง แต่การกระจายตัวดีขึ้นเมื่อเวลาการผสม มากขึ้น อย่างไรก็ตาม การปรับปรุงด้วย เอสไอ 69 นั้นช่วยเพิ่มสมบัติวิสโออิลาสติกและการเสริมแรง ของยางธรรมที่เติมเถ้าลอยจากแม่เมาะและซิลิกาแบบตกผลึกดีขึ้น ซึ่งการใช้เอสไอ 69 ในช่วง ปริมาณ 2-4 เปอร์เซนต์โดยน้ำหนัก ในการปรับปรุงผิวเถ้าลอยนั้นทำให้เพิ่มสมบัติที่เหมาะสมของ วัสดุเชิงประกอบยางธรรมที่เติมเถ้าลอยจากแม่เมาะดีที่สุด และในงานวิจัยนี้ยังพบว่า ยาง ธรรมชาติที่เติมเถ้าลอยจากแม่เมาะนั้นแสดงการตอบสนองอิลาสติกดีกว่าซิลิกาแบบตกผลึก ในกรณี ของยางธรรมชาติที่เติมสารตัวเติม เมื่อได้รับพลังงานทางกลที่มห้เพิ่มขึ้นส่งผลให้ค่าพลังงานที่สูญเสีย ไปมากขึ้นตามไปด้วย
บทคัดย่อ (EN): The study of material design and processing of fly ash (FASi) filled natural rubber (NR) vulcanizates consists of three parts. The first part was the investigation of properties of NR vulcanizates filled with FASi and precipitated silica (PSi) in order to seek possibilities of using fly ash in Thailand as a reinforcing filler in natural rubber products. In this work, the fly ash particles from various sources including Maemoh (FASi-M), COCO (FASi-C) and Banphong (FASi-B) were used. The effects of various sources of fly ash, silica contents and filler surface treatment were studied. The FASiand PSi-filled NR vulcanizates were evaluated through mixing performance, cure characteristics, mechanical properties and dynamic mechanical analysis (DMA). The second part aimed to discover the preparation methods and optimum condition of FASi-M surface treatment for the development of the properties of NR composites. FASi-M surface treatment was carried out at various contents of bis-(3- triethoxysilylpropyl) tetrasulfane (Si69), as the coupling agent, and various reflux times and concentrations of sodium hydroxide (NaOH) solution. The last part was the study of elastic response and hysteresis behavior ofNR vulcanizates filled with FASi-M and PSi through dynamic rebound test. The effect of silica content and initial drop-height on the height and number of rebounds, dynamic stiffness and the energy loss were of interest. The results suggested that the addition of untreated FASi-B in NR compounds gave better mechanical properties than those untreated FASi-M and FASi-C. The Si69 treatment was needed for modifying fly ash surface for improvement of the mechanical properties of NR composites. FASi-M was the most effective of Si69 treatment. Untreated FASi-M particles can be recommended as a filler for NR compounds with silica contents of 0-30 phr which were similar mechanical properties to those of PSifilled vulcanizates. The Si69 treatment did not enhance the filler dispersion in NR matrix, but the dispersion improved noticeably when the mixing time was increased. However, the Si69 treatment improved in viscoelastic properties and reinforcements of FASi-M- and PSi-filled NR vulcanizates. The Si69 concentration of 2.0-4.0 % by weight was recommended in FASi-M-filled NR composites to improve the optimum properties. Furthermore, the NR vulcanizates filled with FASi-M provided better elastic response than those with PSi. The greater mechanical energy input gave the higher energy losses, only for the filled NR composites.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=54&RecId=11332&obj_id=33422
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
คำสำคัญ (EN): Natural Rubber
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
รายละเอียด: วิทยานิพนธ์นี้เกี่ยวกับการออกแบบวัสดุและกระบวนการผลิตสำหรับสารประกอบยางธรรมชาติที่ใช้ เถ้าลอยเป็นสารเติมแต่ง ซึ่งงานวิจัยนี้ประกอบด้วย 3 ส่วน ส่วนแรกคือการตรวจสอบสมบัติของยาง ธรรมชาติที่เติมเถ้าลอยและซิลิกาแบบตกผลึกเพื่อหาความเป็นไปได้ของการใช้เถ้าลอยในประเทศ ไทยเป็นสารเสริมแรงในผลิตภัณฑ์ยางธรรมชาติ ในงานวิจัยนี้ใช้เถ้าลอยจากแหล่งต่าง คือ แม่เมาะ โคโค่ และบ้านโป่ง ซึ่งศึกษาผลกระทบของแหล่งต่างๆของเถ้าลอย ปริมาณซิลิกา และการปรับปรุง ผิวสารตัวเติม โดยสมบัติของยางธรรมชาติที่เติมเถ้าลอยและซิลิกาแบบตกผลึกประเมินจากสมรรนะ การผสม คุณลักษณะการคงรูปยาง สมบัติเชิงกล และสมบัติเชิงกลพลวัต งานวิจัยส่วนที่สองมี วัตถุประสงค์เพื่อค้นหาวิธีการเตรียมและเงื่อนไขการปรับปรุงผิวเถ้าลอยจากแม่เมาะที่เหมาะสมเพื่อ พัฒนาสมบัติของวัสดุเชิงประกอบยางธรรมชาติ การปรับปรุงเถ้าลอยจากแม่เมาะทำโดยการใช้สาร บิส-(3-ไตรเอะอกซิลพรอพิล) เตตระซัลเฟน (เอสไอ 69) เป็นสารคู่ควบที่ปริมาณต่างๆและการรีฟ ลักซ์ด้วยสารละลายโซเดียมไฮรอกไซด์ที่เวลาและความเช้มช้นต่างๆ ส่วนสุดท้ายของงานวิจัยเป็น การศึกษาพฤติกรรมการตอบสนองอิลาสติกและฮีสเทอเรซีสของยางธรรมชาติที่เติมเถ้าลอยจากแม่ เมาะและซิลิกาแบบตกผลึก ด้วยการตรวจสอบจากการทดสอบการกระดอนพลวัต โดยสนใจ ผลกระทบของปริมาณซิลิกาและความสูงตกกระทบเริ่มต้นที่มีต่อความสูงและจำนวนการกระดอน ความแกร่งพลวัต และค่าพลังงานที่สูญเสียไป จากการทดลองพบว่าการเติมเถ้าลอยจากบ้านโป่งแบบไม่ปรับปรุงผิวในสารประกอบยางธรรมชาติให้ สมบัติเชิงกลดีกว่าเถ้าลอยแม่เมาะและโคโค่แบบไม่ปรับปรุงผิว การปรับปรุงผิวด้วย เอสไอ 69 นั้นจำเป็นในการปรับปรุงผิวเถ้าลอยเพื่อเพิ่มสมบัติเชิงกลให้กับวัสดุเชิงประกอบยางธรรมชาติ เถ้าลอย จากแม่เมาะนั้นให้ประสิทธิภาพของการปรับปรุงผิวเถ้าลอยด้วยเอสไอ 69 ดีที่สุด เถ้าลอยจากแม่เมาะ แบบำม่ปรับปรุงผิวยังสามารถใช้เป็นสารตัวเติมในสารประกอบยางธรรมชาติในรช่วงปริมาณซิลิกา 0- 30 ส่วนในร้อยส่วนของยาง ที่ใช้สมบัติเชิงกลเท่าเทียมกับเติมซิลิกาแบบตกผลึก การปรับปรุงด้วย เอสไอ 69 ไม่ส่งผลต่อการกระจายตัวของสารตัวเตมในยาง แต่การกระจายตัวดีขึ้นเมื่อเวลาการผสม มากขึ้น อย่างไรก็ตาม การปรับปรุงด้วย เอสไอ 69 นั้นช่วยเพิ่มสมบัติวิสโออิลาสติกและการเสริมแรง ของยางธรรมที่เติมเถ้าลอยจากแม่เมาะและซิลิกาแบบตกผลึกดีขึ้น ซึ่งการใช้เอสไอ 69 ในช่วง ปริมาณ 2-4 เปอร์เซนต์โดยน้ำหนัก ในการปรับปรุงผิวเถ้าลอยนั้นทำให้เพิ่มสมบัติที่เหมาะสมของ วัสดุเชิงประกอบยางธรรมที่เติมเถ้าลอยจากแม่เมาะดีที่สุด และในงานวิจัยนี้ยังพบว่า ยาง ธรรมชาติที่เติมเถ้าลอยจากแม่เมาะนั้นแสดงการตอบสนองอิลาสติกดีกว่าซิลิกาแบบตกผลึก ในกรณี ของยางธรรมชาติที่เติมสารตัวเติม เมื่อได้รับพลังงานทางกลที่มห้เพิ่มขึ้นส่งผลให้ค่าพลังงานที่สูญเสีย ไปมากขึ้นตามไปด้วย
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การออกแบบวัสดุและกระบวนการผลิตสำหรับสารประกอบยางธรรมชาติที่ใช้เถ้าลอยเป็นสารเติมแต่ง
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
14 กุมภาพันธ์ 2553
การเสริมแรงยางธรรมชาติโดยใช้สารตัวเติมผสมของซิลิกาและผงเขม่าดำ การใช้ของเสียจากกระบวนการผลิตน้ำมันพืชเพื่อเป็นสารตั้งต้นในการผลิตสารลดแรงตึงผิวชีวภาพโ การศึกษาผลของน้ำยางธรรมชาติและสารตัวเติมที่มีต่อสมบัติของโฟมแป้งมันสำปะหลัง การวิเคราะห์การใช้สารเคมีในกระบวนการผลิตลำไยโดยเทคนิคการประมวลผลภาพ การหาสภาวะที่เหมาะสมที่สุดในกระบวนการผลิตเอทานอลจากข้าวโดยใช้เทคนิคการออกแบบการทดลอง การกำจัดโครเมียมในน้ำเสียโดยใช้ซีโอไลต์ที่สังเคราะห์จากเถ้าลอยชานอ้อยและเถ้าลอยถ่านหิน ผลของสารเคมีต่อการจับก้อนของน้ำยางธรรมชาติ การเปรียบเทียบต้นทุนจากการผลิตกระดาษสาสำหรับกระบวนการผลิตทั่วไปกับกระบวนการที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมของคลัสเตอร์หัตถกรรมต้นเปา อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่ การออกแบบและการเตรียมไฮโดรเจลสังเคราะห์เพื่อใช้ประโยชน์ทางชีวการแพทย์สำหรับเป็นวัสดุปิดแผล การใช้ประโยชน์กากขี้แป้งจากโรงงานผลิตน้ำยางข้นในรูปสารบำรุงดิน
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก