สืบค้นงานวิจัย
การควบคุมวัชพืชในสวนส้มโอภาคตะวันตก
ชุลีพร เตชะศีลพิทักษ์ - กรมส่งเสริมการเกษตร
ชื่อเรื่อง: การควบคุมวัชพืชในสวนส้มโอภาคตะวันตก
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ชุลีพร เตชะศีลพิทักษ์
บทคัดย่อ: การศึกษาการควบคุมวัชพืชในสวนส้มโอภาคตะวันตก มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาเพื่อศึกษาข้อมูลพื้นฐานทางเศรษฐกิจและสังคมของเกษตรกรทำสวนส้มโอในภาคตะวันตก 2) เพื่อศึกษาชนิดวัชพืชที่แพร่กระจายและเป็นปัญหาในสวนส้มโอ 3) เพื่อศึกษาการปฏิบัติของเกษตรกรและค่าใช้จ่ายในการควบคุมวัชพืชในสวนส้มโอ 4) เพื่อศึกษาวิธีการใช้และแนวโน้มการใช้สารกำจัดวัชพืชของเกษตรกรผู้ปลูกส้มโอ 5) เพื่อศึกษาแหล่งความรู้และความต้องการความรู้ของเกษตรกรผู้ปลูกส้มโอ 6) เพื่อศึกษาความคิดเห็นและข้อเสนอแนะของเกษตรกรในการควบคุมวัชพืช กลุ่มตัวอย่างที่ใช้คือ เกษตรกรผู้ปลูกส้มโอภาคตะวันตก 3 จังหวัด ได้แก่ จังหวัดนครปฐม สมุทรสงคราม และกาญจนบุรี จำนวน 125 ราย เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสอบถามเกษตรกร การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีทางสถิติ โดยใช้โปรแกรม SPSS for Windows หาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่า Standard Deviation ผลการศึกษา พบว่า เกษตรกรส่วนใหญ่มีอายุระหว่าง 41-50 ปี โดยมีอายุเฉลี่ย 50.5 ปี ส่วนใหญ่จบการศึกษาระดับประถมศึกษาปีที่ 4 มีจำนวนสมาชิกในครัวเรือน 3-4 คน แรงงานในครัวเรือนที่ใช้ทำสวนส้มโอ 1-2 คน จากการศึกษายังพบว่าเกษตรกรมีพื้นที่ปลูกส้มโอ 1-10 ไร่ เป็นส่วนใหญ่ พื้นที่ปลูกเฉลี่ย 9.2 ไร่ ส่วนใหญ่ปลูกส้มโอแบบยกร่อง พันธุ์ส้มโอที่ปลูกมากที่สุดคือพันธุ์ขาวใหญ่ ปลูกจำนวน 31-50 ต้นต่อไร่มากที่สุด ในรอบปีที่ผ่านมาเกษตรกรทำสวนส้มโอมีรายได้เฉลี่ย 206,571.20 บาทต่อครัวเรือนต่อปี ชนิดวัชพืชที่แพร่กระจายและเป็นปัญหาในสวนส้มโอ จากการศึกษาชนิดวัชพืชที่แพร่กระจายและเป็นปัญหาในสวนส้มโอภาคตะวันตก วัชพืชที่พบมากคือ หญ้าคาพบ ร้อยละ 81.6 และเกษตรกรที่พบเห็นว่าหญ้าคากำจัดยากร้อยละ 56.3 แห้วหมู พบร้อยละ 62.4 และเกษตรกรที่พบเห็นว่ากำจัดยากร้อยละ 50.0 สาบเสือพบร้อยละ 31.2 และเกษตรกรที่พบเห็นว่ากำจัดยาก ร้อยละ 30.0 ผักยางพบร้อยละ 44.8 และเกษตรกรที่พบเห็นว่ากำจัดยากร้อยละ 25.0 ตีนนกพบร้อยละ 53.6 และเกษตรกรที่พบ เห็นว่ากำจัดยากร้อยละ 16.9 ผักเป็ด พบร้อยละ 30.4 และเกษตรกรที่พบเห็นว่ากำจัดยากร้อยละ 15.8 ผักปราบพบร้อยละ 30.4 และเกษตรกรที่พบเห็นว่ากำจัดยากร้อยละ 13.2 การศึกษาวิธีการปฏิบัติและค่าใช้จ่ายของเกษตรกรในการควบคุมวัชพืชของเกษตรกร วิธีการปฏิบัติในการควบคุมวัชพืชโดยวิธีเขตกรรม ซึ่งเป็นการควบคุมวัชพืชทางอ้อม ได้แก่ การปลูกพืชแซมและปลูกพืชคลุมดิน เกษตรกรส่วนใหญ่ร้อยละ 79.2 มีการปลูกพืชแซม ส่วนการปลูกพืชคลุมดินมีเพียงร้อยละ 4.0 ส่วนการควบคุมวัชพืชโดยทางตรง ได้แก่ การควบคุมวัชพืชโดยวิธีกลและการใช้สารกำจัดวัชพืช เกษตรกรประมาณครึ่งหนึ่งคือร้อยละ 49.6 มีการควบคุมวัชพืชโดยใช้วิธีกลและสารเคมีร่วมกัน ร้อยละ 31 ใช้วิธีกลอย่างเดียว ร้อยละ 18.4 ใช้สารกำจัดวัชพืชเพียงอย่างเดียวชนิดเครื่องมือที่ใช้ในการควบคุมวัชพืชโดยวิธีกล มี 3 ชนิด เกษตรกรบางรายใช้มากกว่า 1 ชนิด โดยเกษตรกรส่วนใหญ่ร้อยละ 80.4 กำจัดวัชพืชโดยใช้จอบ มีดพร้าและมือถอน รองลงมาร้อยละ 68.6 ใช้เครื่องยนต์ตัดหญ้าชนิดมือถือ มีเพียงร้อยละ 4.9 ใช้เครื่องยนต์ตัดหญ้าชนิดรถเข็น สารกำจัดวัชพืชที่ใช้ในสวนส้มโอมี 3 ชนิด แต่ที่ใช้มากคือ พาราควอท ร้อยละ 68.2 และไกลโฟเสทร้อยละ 65.9 ค่าใช้จ่ายในการควบคุมวัชพืช เกษตรกรร้อยละ 35.2 เสียค่าใช้จ่ายในการควบคุมวัชพืช 501-1,000 บาท/ไร่/ปี รองลงมาร้อยละ 31.2 เสียค่าใช้จ่ายในการควบคุมวัชพืช 1,000-1,500 บาท/ไร่/ปี ค่าใช้จ่ายเฉลี่ยคือ 1,026.4 บาท/ไร่/ปี ผลการศึกษาการใช้และแนวโน้มการใช้สารกำจัดวัชพืชของเกษตรกร เกษตรกรร้อยละ 68 มีการใช้สารกำจัดวัชพืช เกษตรที่ใช้สารกำจัดวัชพืชร้อยละ 56.5 ใช้เครื่องฉีดพ่นสารแบบสูบชัก รองลงมาร้อยละ 38 ใช้เครื่องพ่นสารแบบสูบโยกสะพายหลัง อัตราการใช้สารกำจัดวัชพืชส่วนใหญ่ร้อยละ 90.6 พบว่าการฉีดพ่นสารกำจัดวัชพืชได้ผลดี เกษตรกรที่ใช้สารกำจัดวัชพืชส่วนใหญ่ร้อยละ 71.8 ผสมการเพิ่มประสิทธิภาพในการฉีดพ่นสารกำจัดวัชพืช และเกษตรกรส่วนใหญ่ร้อยละ 84 ไม่ทราบปริมาณน้ำต่อไร่ที่ใช้ผสมสารกำจัดวัชพืช การศึกษาความคิดเห็นของเกษตรกรเกี่ยวกับแนวโน้มการใช้สารกำจัดวัชพืช เกษตรกร ร้อยละ 52 เห็นว่าการใช้สารกำจัดวัชพืชมีแนวโน้มลดลงเพราะเป็นอันตรายต่อพืชปลูก มีพิษภัยต่อสิ่งแวดล้อมและการใช้สารกำจัดวัชพืชเป็นการเพิ่มค่าใช้จ่าย เกษตรกรร้อยละ 34.4 เห็นว่า สารกำจัดวัชพืชยังมีความจำเป็นอยู่ เพราะขาดแคลนแรงงานและการใช้สารกำจัดวัชพืชเสียค่าใช้จ่ายถูกกว่าและได้ผลดีรวดเร็ววิธีการอื่น เกษตรกรร้อยละ 14.6 เห็นว่า ไม่จำเป็นต้องใช้สารกำจัดวัชพืช เพราะมีปัญหาวัชพืชน้อย มีแรงงานเพียงพอ มีพื้นที่ปลูกไม่มาก วัชพืชบางชนิดมีประโยชน์และการใช้สารกำจัดวัชพืชทำให้ดินเสีย การศึกษาแหล่งความรู้ของเกษตรกรในการควบคุมวัชพืช สำหรับแหล่งความรู้จากบุคคล ต่าง ๆ เกษตรกรประมาณครึ่งหนึ่ง ร้อยละ 31.0 ได้รับจากพ่อแม่ ร้อยละ 22.4 ได้รับจากร้านค้าสารเคมี และร้อยละ 20.8 ได้รับจากตัวแทนบริษัทจำหน่ายสารเคมี ส่วนแหล่งความรู้จากสื่อชนิดต่าง ๆ นั้น เกษตรกรร้อยละ 60.8 ได้รับจากโทรทัศน์ ร้อยละ 53.6 ได้รับจากเอกสารวิชาการและคำแนะนำ ส่วนการเข้ารับการอบรม เกษตรกรเพียงร้อยละ 23.2 เคยเข้ารับการอบรมเกี่ยวกับการควบคุมวัชพืช เกษตรกรที่เคยรับการอบรมร้อยละ 75.8 ได้รับจากกรมส่งเสริมการเกษตร ร้อยละ 17.3 ได้รับจากตัวแทนบริษัทจำหน่ายสารเคมี ความต้องการความรู้ของเกษตรกร มีเพียงร้อยละ 35.2 ความต้องการความรู้เพิ่มเติมมีดังนี้ ร้อยละ 63.6 ต้องการความรู้ในเรื่องพิษภัยของสารกำจัดวัชพืชต่อผู้ใช้ผลผลิต และสิ่งแวดล้อม ร้อยละ ก18.2 มีความต้องการความรู้ เรื่องการตรวจสอบคุณภาพของสารกำจัดวัชพืช ร้อยละ 11.4 ต้องการความรู้เรื่องการควบคุมวัชพืชบางชนิดที่เป็นปัญหาเฉพาะในพื้นที่ และร้อยละ 6.8 ต้องการความรู้เรื่องการกำจัดวัชพืชชนิดใหม่ ๆ ที่มีประสิทธิภาพ การศึกษา ความคิดเห็นและข้อเสนอแนะของเกษตรกร จากการศึกษาครั้งนี้ เกษตรกรร้อยละ 44.8 แสดงความคิดเห็นและข้อเสนอแนะ ดังนี้ ร้อยละ 60.7 แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการใช้สารกำจัดวัชพืช เช่น พิษภัยของสารกำจัดวัชพืชที่เกษตรกรพบ ปัญหาเรื่องคุณภาพของสารกำจัดวัชพืชต่ำลง และการฉีดพ่นสารกำจัดวัชพืชให้ได้ผลดี ร้อยละ 23.2 แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการควบคุมวัชพืช เช่น ระยะเวลาในการกำจัดวัชพืชและวัชพืชที่เป็นปัญหาในพื้นที่ ร้อยละ 19.6 แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับประโยชน์ของวัชพืช ซึ่งเท่ากับความคิดเห็นเกี่ยวกับการถ่ายทอดความรู้ ในขณะที่ร้อยละ 10.7 แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการควบคุมวัชพืชโดยไม่ใช้สารเคมี
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมส่งเสริมการเกษตร
คำสำคัญ: ภาคตะวันตก
หมวดหมู่:
หมวดหมู่ AGRIS:
เจ้าของลิขสิทธิ์: กรมส่งเสริมการเกษตร
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การควบคุมวัชพืชในสวนส้มโอภาคตะวันตก
กรมส่งเสริมการเกษตร
2547
การประเมินลักษณะเชื้อพันธุกรรมข้าวในพื้นที่ภาคกลาง ภาคตะวันออก และภาคตะวันตก ปี 2555 การประเมินลักษณะเชื้อพันธุกรรมข้าวในพื้นที่ภาคกลาง ภาคตะวันออกและภาคตะวันตก ปี 2551 การประเมินลักษณะเชื้อพันธุกรรมข้าวในพื้นที่ภาคกลาง ภาคตะวันออก และภาคตะวันตก ปี 2553 รายงานการศึกษาปัจจัยที่มีผลกระทบต่อคุณภาพข้าวเปลือกนาปรังในภาคกลางและภาคตะวันตก การผลิตและการตลาดแพะเนื้อในพื้นที่ภาคตะวันตก การศึกษาไวรอยด์ในส้มโอเพื่อการส่งออกส้มโอ ความชุกของเชื้อ Streptococcus suis ในสุกรและคนเลี้ยงสุกรใน 11 จังหวัด ภาคตะวันออกและภาคตะวันตกของประเทศไทย โครงการวิจัยการทดสอบเทคโนโลยีที่เหมาะสมในการผลิตผักปลอดภัยในพื้นที่ภาคกลางและภาคตะวันตก สภาพการใช้สื่อของเจ้าหน้าที่เกษตรตำบลในภาคตะวันตก การศึกษาสภาวะโรคปากและเท้าเปื่อยในแพะและแกะในภาคตะวันตกและภาคใต้ของประเทศไทย
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก