สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาวิธีการนับจำนวนและแยกเชื้อจุลินทรีย์จากซีอิ๊วและเต้าเจี้ยว : II. การนับจำนวนบักเตรีแลคติคจากเต้าเจี้ยวหมักโดยใช้กรดซอร์บิคเป็นสารคัดเลือกเปรียบเทียบกับโซเดียมเอไซด์
จารุณี มีจุ้ย - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
ชื่อเรื่อง: การศึกษาวิธีการนับจำนวนและแยกเชื้อจุลินทรีย์จากซีอิ๊วและเต้าเจี้ยว : II. การนับจำนวนบักเตรีแลคติคจากเต้าเจี้ยวหมักโดยใช้กรดซอร์บิคเป็นสารคัดเลือกเปรียบเทียบกับโซเดียมเอไซด์
ชื่อเรื่อง (EN): Studies on Methods for Enumeration and Isolation of Microorganisms from Soy Sauc
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: จารุณี มีจุ้ย
บทคัดย่อ: การนับจำนวนบักเตรีแลคติคในเต้าเจี้ยวหรืออาหารประเภทอื่น นิยมใช้อาหารเลี้ยงเชื้อประเภทอาหารคัดเลือก (selective media) ที่เติมสารคัดเลือก (selective agent) คือ โซเดียมเอไซด์ (sodium azide) ซึ่งเป็นสารคัดเลือกมาตรฐานในการนับจำนวนบักเตรีแลคติก แต่เนื่องจากสารโซเดียมเอไซด์เป็นสารที่มีความเป็นพิษค่อนข้างรุนแรง งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายในการทดลองใช้สารเคมีชนิดอื่น คือ กรดซอร์บิค (sorbic acid) ทดแทนโซเดียมเอไซด์ในการเป็นสารคัดเลือกในอาหารเลี้ยงเชื้อที่ใช้ในการนับจำนวนบักเตรีแลคติค ทำการทดสอบผลของกรดซอร์บิคในการยับยั้งการเจริญของจุลินทรีย์บริสุทธิ์ ที่เป็นกลุ่ม จุลินทรีย์ที่มีโอกาสในการเจริญปะปนในระหว่างการนับจำนวนบักเตรีแลคติค ได้แก่ บักเตรีต่อไปนี้คือ Bacillus subtilis, Bacillus cereus, Bacillus sp. I, Bacukkys sp 2. & และ Bacillus sp. 3 ยีสต์ต่อไปนี้คือ : Saccharomyces cerevitiae, Saccharomyces rouxii, Pichia sp., Candiada tropicalis, Geotrichum candium และ Endomycopsis sp และเชื้อราต่อไปนี้คือ Aspergillus oryzae, Aspergillus terreus และ Penicillum sp. ให้ผลดังนี้คือ กรดซอร์บิค 0.1-0.2% สามารถยับยั้งการเจริญของจุลินทรีย์ทุกชนิดที่ทำการทดสอบได้ในระดับที่แตกต่างกัน ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของจุลิทรีย์ ระดับพีเอชและความเข้มข้นของกรดซอร์บิค โดยที่เมื่อพีเอชเพิ่มขึ้นประสิทธิภาพในการยับยั้งจุลินทรีย์จะลดลงและเมื่อความเข้มข้นของกรดซอร์บิคเพิ่มขึ้นประสิทธิภาพในการยับยั้งจุลินทรีย์จะเพิ่มขึ้น ทำการทดลองนักบจำนวนบักเตรีแลคติคจากเต้าเจี้ยวหมัด อายุ 2 สัปดาห์ โดยเปรียบเทียบการนับจำนวนโคโลนีในอาหารคัดเลือกและอาหารที่ไม่เติมสารคัดเลือกดังนี้ อาหาร MRS เติมโซเดียมเอไซด์ 0.01%, อาหาร MRS เติมกรดซอร์บิค 0.2% และอาหาร MRS เติมไม่เติมสารคัดเลือก ได้ผลการทดลองดังนี้ 1) อาหาร MRS ที่ไม่เติมสารคัดเลือก ไม่สามารถใช้ในการนับจำนวนบักเตรีแลคติคจากเต้าเจี้ยวหมักอายุด 2 สัปดาห์ได้ เนื่องจากเชื้อราในตัวอย่างเต้าเจี้ยวจะเจริญแข่งขันในขั้นนี้ยังไม่สามารถเจริญได้ 2) อาหาร MRS ที่เติมกรดซอร์บิค 0.2% จากผลการทดลองในขั้นนี้ยังไม่สามารถสรุปได้ว่า จะใช้ทดแทนอาหารที่เติมโซเดียมเอไซด์ 0.01% ในการนับจำนวนบักเตรีแลคติคได้ ทั้งนี้เนื่องจาก ผลการทดลองทั้งอาหารที่เติมกรดซอร์บิคและโซเดียมเอไซด์ ไม่พบบักเตรีที่สร้างโซนใส่ ซึ่งเป็น บักเตรีกรดแลคติค ซึ่งอาจสันนิษฐานได้ 2 ประการคือ บักเตรีที่ไม่สร้างโซนใสอาจเป็นบักเตรีแลคติค แต่ไม่ทำให้อาหารเกิดโซนใสเนื่องจากสภาพแวดล้อมหรือองค์ประกอบของอาหารเลี้ยงเชื้อ หรือ สรีรวิทยาของบักเตรีในขณะนั้นไม่อำนวยให้บักเตรีสร้างกรด หรืออาจเป็นเพราะตัวอย่างเต้าเจี้ยวหมักที่นำมาแยกเชื้อไม่มีบักเตรีแลคติคเจริญอยู่ 3) อาหาร MRS ที่เติม กรดซอร์บิค 0.2% ให้ผลดีอย่างยิ่งในการยับนั้งการปะปนของเชื้อราตัวอย่างเต้าเจี้ยวอายุ 2 สัปดาห์ เทียบเท่าอาหาร MRS ที่เติมโซเดียมเอไซด์ 4) อาหารที่เติมโซเดียมเอไซด์จะยับยั้งการเจริญปะปนของบักเตรีบนผิววุ้น ซึ่งเป็นบักเตรีที่ต้องการอากาศได้เด็ดขาดกว่าอาหารที่เติมกรดซอร์บิค
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=44&RecId=392&obj_id=1102
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
คำสำคัญ: เชื้อจุลินทรีย์
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
รายละเอียด: การนับจำนวนบักเตรีแลคติคในเต้าเจี้ยวหรืออาหารประเภทอื่น นิยมใช้อาหารเลี้ยงเชื้อประเภทอาหารคัดเลือก (selective media) ที่เติมสารคัดเลือก (selective agent) คือ โซเดียมเอไซด์ (sodium azide) ซึ่งเป็นสารคัดเลือกมาตรฐานในการนับจำนวนบักเตรีแลคติก แต่เนื่องจากสารโซเดียมเอไซด์เป็นสารที่มีความเป็นพิษค่อนข้างรุนแรง งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายในการทดลองใช้สารเคมีชนิดอื่น คือ กรดซอร์บิค (sorbic acid) ทดแทนโซเดียมเอไซด์ในการเป็นสารคัดเลือกในอาหารเลี้ยงเชื้อที่ใช้ในการนับจำนวนบักเตรีแลคติค ทำการทดสอบผลของกรดซอร์บิคในการยับยั้งการเจริญของจุลินทรีย์บริสุทธิ์ ที่เป็นกลุ่ม จุลินทรีย์ที่มีโอกาสในการเจริญปะปนในระหว่างการนับจำนวนบักเตรีแลคติค ได้แก่ บักเตรีต่อไปนี้คือ Bacillus subtilis, Bacillus cereus, Bacillus sp. I, Bacukkys sp 2. & และ Bacillus sp. 3 ยีสต์ต่อไปนี้คือ : Saccharomyces cerevitiae, Saccharomyces rouxii, Pichia sp., Candiada tropicalis, Geotrichum candium และ Endomycopsis sp และเชื้อราต่อไปนี้คือ Aspergillus oryzae, Aspergillus terreus และ Penicillum sp. ให้ผลดังนี้คือ กรดซอร์บิค 0.1-0.2% สามารถยับยั้งการเจริญของจุลินทรีย์ทุกชนิดที่ทำการทดสอบได้ในระดับที่แตกต่างกัน ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของจุลิทรีย์ ระดับพีเอชและความเข้มข้นของกรดซอร์บิค โดยที่เมื่อพีเอชเพิ่มขึ้นประสิทธิภาพในการยับยั้งจุลินทรีย์จะลดลงและเมื่อความเข้มข้นของกรดซอร์บิคเพิ่มขึ้นประสิทธิภาพในการยับยั้งจุลินทรีย์จะเพิ่มขึ้น ทำการทดลองนักบจำนวนบักเตรีแลคติคจากเต้าเจี้ยวหมัด อายุ 2 สัปดาห์ โดยเปรียบเทียบการนับจำนวนโคโลนีในอาหารคัดเลือกและอาหารที่ไม่เติมสารคัดเลือกดังนี้ อาหาร MRS เติมโซเดียมเอไซด์ 0.01%, อาหาร MRS เติมกรดซอร์บิค 0.2% และอาหาร MRS เติมไม่เติมสารคัดเลือก ได้ผลการทดลองดังนี้ 1) อาหาร MRS ที่ไม่เติมสารคัดเลือก ไม่สามารถใช้ในการนับจำนวนบักเตรีแลคติคจากเต้าเจี้ยวหมักอายุด 2 สัปดาห์ได้ เนื่องจากเชื้อราในตัวอย่างเต้าเจี้ยวจะเจริญแข่งขันในขั้นนี้ยังไม่สามารถเจริญได้ 2) อาหาร MRS ที่เติมกรดซอร์บิค 0.2% จากผลการทดลองในขั้นนี้ยังไม่สามารถสรุปได้ว่า จะใช้ทดแทนอาหารที่เติมโซเดียมเอไซด์ 0.01% ในการนับจำนวนบักเตรีแลคติคได้ ทั้งนี้เนื่องจาก ผลการทดลองทั้งอาหารที่เติมกรดซอร์บิคและโซเดียมเอไซด์ ไม่พบบักเตรีที่สร้างโซนใส่ ซึ่งเป็น บักเตรีกรดแลคติค ซึ่งอาจสันนิษฐานได้ 2 ประการคือ บักเตรีที่ไม่สร้างโซนใสอาจเป็นบักเตรีแลคติค แต่ไม่ทำให้อาหารเกิดโซนใสเนื่องจากสภาพแวดล้อมหรือองค์ประกอบของอาหารเลี้ยงเชื้อ หรือ สรีรวิทยาของบักเตรีในขณะนั้นไม่อำนวยให้บักเตรีสร้างกรด หรืออาจเป็นเพราะตัวอย่างเต้าเจี้ยวหมักที่นำมาแยกเชื้อไม่มีบักเตรีแลคติคเจริญอยู่ 3) อาหาร MRS ที่เติม กรดซอร์บิค 0.2% ให้ผลดีอย่างยิ่งในการยับนั้งการปะปนของเชื้อราตัวอย่างเต้าเจี้ยวอายุ 2 สัปดาห์ เทียบเท่าอาหาร MRS ที่เติมโซเดียมเอไซด์ 4) อาหารที่เติมโซเดียมเอไซด์จะยับยั้งการเจริญปะปนของบักเตรีบนผิววุ้น ซึ่งเป็นบักเตรีที่ต้องการอากาศได้เด็ดขาดกว่าอาหารที่เติมกรดซอร์บิค
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การศึกษาวิธีการนับจำนวนและแยกเชื้อจุลินทรีย์จากซีอิ๊วและเต้าเจี้ยว : II. การนับจำนวนบักเตรีแลคติคจากเต้าเจี้ยวหมักโดยใช้กรดซอร์บิคเป็นสารคัดเลือกเปรียบเทียบกับโซเดียมเอไซด์
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
27 กันยายน 2549
การศึกษาวิธีการนับจำนวนและแยกเชื้อจุลินทรีย์จากซีอิ๊วและเต้าเจี้ยว : III. การประเมินและตรวจสอบรา ยีสต์และอนุภาคของแข็งในเต้าเจี้ยว พาสเจอไรซ์โดยการดัดแปลง direct micriscopic method การแยกและคัดเลือกเชื้อจุลินทรีย์ย่อยสลายน้ำมัน: รายงานผลการวิจัย มหาวิทยาลัยแม่โจ้ การแยกและคัดเลือกเชื้อจุลินทรีย์ย่อยสลายน้ำมัน : รายงานผลการวิจัย มหาวิทยาลัยแม่โจ้ การกำจัดสีในน้ำกากส่าโดยใช้เชื้อผสมระหว่างเชื้อจุลินทรีย์ในกลุ่ม White-rot fungi และเชื้อยีสต์ การคัดแยกเชื้อจุลินทรีย์ผลิตเอนไซม์เคราติเนสจากสิ่งแวดล้อมท้องถิ่นและประสิทธิภาพการย่อยสลายสารทิ้งเคราติน รายงานการวิจัย เรื่อง การหาประสิทธิภาพการย่อยสลายสารอินทรีย์จากเศษผักและเศษใบไม้แห้งของเชื้อจุลินทรีย์เร่งปุ๋ยหมัก การศึกษาฤทธิ์ต้านจุลินทรีย์ของดีปลากั้ง การหมักผักกาดเขียวปลีโดยใช้หัวเชื้อแบคทีเรียแลคติก การคัดแยก การจำแนกและการผลิตหัวเชื้อจุลินทรีย์เพื่อใช้ในการย้อมสีคราม การศึกษาเปรียบเทียบการผลิตสารปฏิชีวนะ โดยเชื้อMicromonospora และเชื้อสกุลอื่นที่เกี่ยวข้อง
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก