สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาหญ้าแฝกเป็นพืชอาหารสัตว์
สมศักดิ์ เภาทอง - กรมปศุสัตว์
ชื่อเรื่อง: การศึกษาหญ้าแฝกเป็นพืชอาหารสัตว์
ชื่อเรื่อง (EN): Use of Vetiveria Grass as Forage Crop
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: สมศักดิ์ เภาทอง
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Somsak Poathong
ผู้ร่วมงาน / ผู้ร่วมวิจัย:
ผู้ร่วมงาน / ผู้ร่วมวิจัย (EN):
คำสำคัญ:
คำสำคัญ (EN):
บทคัดย่อ: การพัฒนาการใช้หญ้าแฝกเป็นพืชอาหารสัตว์นั้น ได้ทำการศึกษาวิจัย และทดสอบพันธุ์หญ้าแฝก ที่โครงการปลูกป่าชัยพัฒนา-แม่ฟ้าหลวง ตำบลหนองพลับ อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ซึ่งเป็นการปลูกเพื่ออนุรักษ์ดินและน้ำ ระหว่างเดือน พฤษภาคม 2540 ถึง เมษายน 2543 แบ่งการทดลองออกเป็น 3 การทดลองย่อย คือ (1) การทดสอบผลผลิตและความชอบกินหญ้าแฝกสายพันธุ์ต่าง ๆ ของสัตว์ (2) ผลของความสูงของการตัดที่มีต่อผลผลิตและคุณค่าทางอาหารของหญ้าแฝก (3) ผลของความถี่ของการตัดที่มีต่อผลผลิตและคุณค่าทางอาหารของหญ้าแฝก ทั้งนี้ได้มีการทดสอบพันธุ์ และศึกษาความชอบกินหญ้าแฝกของสัตว์เบื้องต้น ในแปลงทดลองพันธุ์หญ้าแฝกอายุ 2 ปี ซึ่งประกอบด้วยหญ้าแฝกจำนวน 17 สายพันธุ์ คือสายพันธุ์กำแพงแสน นครสวรรค์ ราชบุรี ประจวบคีรีขันธ์ ห้วยขาแข้ง อยุธยา กำแพงเพชร 2 สงขลา 3 สุราษฎร์ธานี ศรีลังกา เขาเต่า พระราชทาน พัทลุง แพร่ อินเดีย ญี่ปุ่น และแม่ลาน้อย พบว่าหญ้าแฝกสายพันธุ์ราชบุรี มีแนวโน้มให้ผลผลิตน้ำหนักแห้งสูงสุด คือ 1,518 กิโลกรัมต่อไร่ต่อปี รองลงมาคือสายพันธุ์ประจวบคีรีขันธ์ ให้ผลผลิตน้ำหนักแห้ง 1,247 กิโลกรัมต่อไร่ต่อปี และมีแนวโน้มว่าหญ้าแฝกทั้งสองสายพันธุ์มีคุณค่าทางอาหารและความชอบกินของสัตว์ใกล้เคียงกัน แต่หญ้าแฝกสายพันธุ์ประจวบคีรีขันธ์มีการปลูกกันอย่างแพร่หลาย ในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ จึงได้ทำการศึกษาถึงวิธีการจัดการเกี่ยวกับการตัดหญ้าแฝกสายพันธุ์ประจวบคีรีขันธ์ ซึ่งพอสรุปได้ดังนี้ การทดลองเกี่ยวกับความสูง และความถี่ของการตัดหญ้าแฝกสายพันธุ์ประจวบคีรีขันธ์ ที่เหมาะสมสำหรับนำไปใช้เลี้ยงสัตว์ ทำการทดลองในแปลงหญ้าแฝกอายุ 5 ปี ซึ่งปลูกเป็นแนวป้องกันการถูกชะล้างพังทลายของดิน โดยวางแผนการทดลองแบบ Randomized complete block มี 4 ซ้ำ ผลการทดลองปรากฏว่าความสูงของการตัดหญ้าแฝกที่เหมาะสมคือ 40 เซนติเมตร ซึ่งให้ผลผลิตน้ำหนักสดและน้ำหนักแห้ง 11.5 และ 3.8 กิโลกรัมต่อความยาวของแถว 5 เมตร ต่อปี มากกว่าหญ้าแฝกที่ตัดสูง 30 เซนติเมตร และมากกว่าที่ตัดสูง 50 เซนติเมตรตามลำดับ (P <0.05) สำหรับความถี่ของการตัดหญ้าแฝกที่เหมาะสมคือตัดทุก 6 สัปดาห์ โดยให้ผลผลิตน้ำหนักสด น้ำหนักแห้งและผลผลิตโปรตีนรวม 15.09 5.49 และ 0.41 กิโลกรัมต่อความยาวของแถว 5 เมตร ต่อปีตามลำดับ มากกว่าการตัดทุก 2, 4 และ 8 สัปดาห์ (P < 0.05) นอกจากนี้หญ้าแฝกที่ตัดทุก 6 สัปดาห์ยังมีเปอร์เซ็นต์ ADF และ NDF เท่ากับ 43.9 และ 77.2 เปอร์เซ็นต์ ต่ำกว่าหญ้าแฝกที่ตัดทุก 2 และ 4 สัปดาห์ และมีโปรตีน 7.5 เปอร์เซ็นต์ ไม่แตกต่างจากหญ้าแฝกที่ตัดทุก 4 และ 8 สัปดาห์ (7.9 และ 7.7 เปอร์เซ็นต์) ส่วนระดับความสูงของการตัดหญ้าไม่มีผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงของส่วนประกอบทางเคมีต่าง ๆ ในหญ้าแฝกสายพันธุ์ประจวบคีรีขันธ์
บทคัดย่อ (EN): The study of using Vetiveria grass as forage crop has been studied about varieties in The Mae Pha Laung Plantation Project at Tum Bon Nong Plub, Hau Hin district, Prachuab Kirikun province in May 1997 – April 2000. The study was devided into 3 experiments. (1) Study about variety trails palatability for animal. (2) Effect of cutting height on yields and chemical composition of Vetiveria grass (3) Effect of cutting interval on yields and chemical composition of Vetiverai grass. The experiment was elementary studied about variety trials and palatability for animal by using 2 years old of 17 varieties of Vetiveria grass which were Kumpangsan, Nakornsawan, Rachaburi, Prachuabkirikun, Hauy Kha Khaeng, Ayudthaya, Kumpangpetch2, Song Kla 3, Suratthani, Srilangka, Kou tou, Prarachatan, Pathalung, Prae, India and Mae La Noi. The result was showed that Rachaburi and Prachuabkirikun variety gave similar on dry matter yield and palatability for animal which was 1,518 k and 1,247 respectively. Therefore, the management study of Prachuabkirikun variety has been conducted. The study was divided into 2 experiments which are the effect of cutting height and effect of cutting intervals. The experiment were conducted in 5 years old Vetiveria grass field crop which was planted to protect soil erosion in Randomized complete block design with 4 replications. The result of the experiment was found that the suitable cutting height was 40 cm., which fresh yield and dry matter yield were 11.5 and 3.8 kg/5m.row/year respectively, which was higher than 30 and 50 cm. cutting height (P<0.05). The suitable cutting interval was 6 weeks which gave fresh yield, dry matter yield and crude protein yield 15.09, 5.49 and 0.41 kg/5 m.row/year respectively, which was higher than 2, 4, 8 weeks cutting interval. At 6 weeks cutting interval, Vetiveria grass had ADF and NDF 43.9% and 77.2% respectively, which was lower than 2, 4 weeks cutting interval. There was no significant difference in protein content between 6 weeks cutting interval (7.5%) and 4, 8 weeks cutting interval (7.9%, 7.7%) The cutting height of Veteveria grass did not effect to the variation of chemical compositions in Prachuabkirikun variely.
แผนยุทธศาสตร์งานวิจัย – ระดับกรม: สำนักพัฒนาอาหารสัตว์
ปีเริ่มต้นงานวิจัย: 2544
ปีสิ้นสุดงานวิจัย: 2544
เอกสารแนบ: http://nutrition.dld.go.th/Research%20Report53-55/Research_Knowlage/LIBRARY/LIBRARY3_2544.htm
ลิขสิทธิ์: แสดงที่มา-อนุญาตแบบเดียวกัน 3.0 ประเทศไทย (CC BY-SA 3.0 TH)
เผยแพร่โดย: กองอาหารสัตว์
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การศึกษาหญ้าแฝกเป็นพืชอาหารสัตว์
กองอาหารสัตว์
2544
เอกสารแนบ 1
เอกสารแนบ 2
กรมปศุสัตว์
พืชอาหารสัตว์พันธุ์ใหม่ การศึกษาพืชอาหารสัตว์ในประเทศไทย หญ้าพืชอาหารสัตว์สำหรับประเทศไทย การศึกษาคุณค่าอาหารและอนุกรมวิธานของหญ้าพืชอาหารสัตว์บางชนิด อาหารสัตว์กับการพัฒนาคุณภาพชีวิตเยาวชนไทย คุณค่าทางอาหารสัตว์ของหญ้าแฝก การศึกษาผลผลิตของหญ้าและถั่วพืชอาหารสัตว์ที่จังหวัดขอนแก่น การศึกษาคุณค่าทางอาหารของหญ้าแฝก (Vetiveria zizanioides) เพื่อใช้เป็นอาหารสัตว์ ผลการทดสอบผลผลิตหญ้า สถานีพืชอาหารสัตว์ชุมพร การทดสอบพันธุ์พืชอาหารสัตว์

แสดงที่มา-อนุญาตแบบเดียวกัน 3.0 ประเทศไทย (CC BY-SA 3.0 TH)
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก