สืบค้นงานวิจัย
ความสัมพันธ์ของความหลากหลายทางพันธุกรรมในยีนแอนจิโอเท็นซิน คอนเวอร์ทิง เอ็นซัยม์และแอ
Kanchana Intarajorn - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: ความสัมพันธ์ของความหลากหลายทางพันธุกรรมในยีนแอนจิโอเท็นซิน คอนเวอร์ทิง เอ็นซัยม์และแอ
ชื่อเรื่อง (EN): Associations of angiotensin-converting enzyme and angiotensin II type 1 receptor gene polymorphisms on development of coronary artery disease in type 2 diabetic patients
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Kanchana Intarajorn
บทคัดย่อ: โรคเบาหวานเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เกิดการตายและการเกิดโรคแทรกซ้อนของหลอดเลือด โดยเฉพาะ โรคหลอดเลือดหัวใจ โรคเบาหวานและโรคหลอดเลือดหัวใจเป็นโรคที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยทางพันธุกรรมร่วมกับ ปัจจัยของสิ่งแวดล้อม ระบบเรนนิน แองจิโอเท็นซินเป็นระบบหนึ่งที่มีบทบาทสำคัญต่อการเกิดโรคหลอดเลือด หัวใจและความดันโลหิต ในการศึกษาเมื่อเร็วๆนี้พบว่าพันธุกรรมหรือยีนในระบบเรนนิน แองจิโอเท็นซินเมีบท บาทสำคัญในการเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจและความดันโลหิตสูง นอกจากการควบคุม ความดันโลหิตแล้ว ระบบเรนนิน แองจิโอเท็นซินยังมีผลต่อการเกิดความผิดปกติของเมตะบอลิสม เช่น ภาวะการ ต้านอินซูลิน ความหลากหลายทางพันธุกรรมชนิดการแทรกสอด (insertion หรือ I) และการขาดหาย (deletion หรือ D) ของยีนแองจิโอเท็นซิน คอนเวอร์ทิง เอ็นซัยม์ (ACE) และความหลากหลายทางพันธุกรรม ชนิดการเปลี่ยนนิวคลีโอไทด์อะดีนีนเป็นไซโตซีนที่ตำแหน่ง 1166 ของยีนแองจิโอเท็นซิน รีเซ็บเตอร์ชนิดที่ หนึ่ง (AT1R) ได้บ่งชี้ว่าเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจ อย่างไรก็ตามความหลากหลายทาง พันธุกรรมของยีนทั้งสองต่อการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจยังคงเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ ซึ่งในการศึกษานี้ได้แบ่งผู้ถูก ทดลองออกเป็น 3 กลุ่ม คือ กลุ่มควบคุม 105 คน, กลุ่มผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่สอง 135 คน และกลุ่มผู้ป่วย เบาหวานชนิดที่สองที่มีโรคหลอดเลือดหัวใจแทรกซ้อน 100 คน จากการศึกษาลักษณะจีโนไทป์ของยีนทั้งสอง โดยวิธี พีซีอาร์ ส่วนความหลากหลายของยีน AT1R จะนำผลผลิตของพีซีอาร์มาทำการวิเคราะห์ต่อด้วยเอ็นซัยม์ ตัดจำเพาะ ผลการทดลองพบว่า ความถี่ของอัลลีลและจีโนไทป์ของความหลากหลายของยีน ACE ไม่มีความ แตกต่างกันทางสถิติในทั้ง 3 กลุ่ม แต่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญสำหรับความหลากหลายของยีน AT1R (p= 0.001) โดยพบว่าความหลากหลายทางพันธุกรรมของ A1166C มีความสัมพันธ์กับการเป็นปัจจัยเสี่ยง ต่อการเป็นเบาหวานเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม (adjusted odds ratio ของจีโนไทป์ AA เท่ากับ 3.983, 95% CI เท่ากับ 1.502-10.565) นอกจากนี้ยังพบว่า ความหลากหลายทางพันธุกรรมของยีนทั้ง สองไม่มีความสัมพันธ์ในระหว่างเพศและความดันโลหิตสูง และเมื่อศึกษาการทำงานร่วมกันของยีนทั้งสอง (synergistic effect) ก็พบว่าไม่เป็นปัจจัยเสี่ยงของการป็นโรคเบาหวานและโรคหลอดเลือดหัวใจในผู้ป่วย เบาหวานประเภทที่สอง จากการศึกษานี้สรุปได้ว่า ทั้งความหลากหลายทางพันธุกรรมของยีน ACE และ AT1R ไม่มีความสัมพันธ์กับการเป็นโรคหลอดเลือดหัวใจในผู้ป่วยเบาหวานประเภทที่สอง แต่ยีน AT1R ที่มี AA จีโนไทป์ อาจจะเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคเบาหวาน ด้วยเหตุนี้จีโนไทป์ชนิดนี้อาจจะเป็นตัวบ่งชี้ในการ วินิจฉัยเบื้องต้นของการเกิดโรคเบาหวาน
บทคัดย่อ (EN): Diabetes mellitus (DM) is a leading cause of morbidity and mortality, largely because of its vascular complications. Diabetes and coronary artery disease (CAD) are a multifactorial diseases whose phenotypic manifestations depend on the interaction of the patients genetic background with a number of environmental factors. The reninangiotensin system (RAS) plays a central role in the pathogenesis of cardiovascular disease and blood pressure. Recently, the gene coding for the components of the RAS have been investigated as risk factors in cardiovascular disease and hypertension. In addition to the regulation of blood pressure, the RAS may also affect the other aspects of the pathogenesis of the metabolic syndrome, such as insulin resistance. Insertion/deletion (I/D) polymorphism of ACE gene and A1166C polymorphism of angiotensin II type 1 receptor (AT1R) gene have been characterized and defined as risk factors in CAD. However, both polymorphisms of RAS as risk factors for CAD are controversial. In this study, the subjects were divided into 105 healthy controls, 135 T2DM and 100 T2DM with CAD. The genotypes of both genes were determined by a polymerase chain reaction (PCR). For the AT1R gene, a restriction analysis of the PCR product was performed. The allele and genotype frequencies of ACE gene were similar among 3 groups, but the AT1R gene was significantly different (p= 0.001). The A1166C polymorphism showed an association with independent risk factors of diabetes when compared with healthy control (adjusted odds ratio for AA genotype = 3.983, 95%CI= 1.502-10.565). Both polymorphisms showed no significant difference between male and female, and hypertensive and normotensive in both T2DM and T2DM with CAD patients. The odds ratio for the combination of ACE I/D polymorphism and AT1R A1166C polymorphism were also not determined as risks for CAD in T2DM patients. In conclusion, there was no correlation of ACE I/D polymorphism and AT1R A1166C polymorphism which means that neither gene may be a genetic marker for the early diagnosis of CAD in T2DM patients. However, AT1R AA genotype was associated with diabetes resulting in insulin resistance. This could be a genetic marker for the early diagnosis of diabetes.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=4753&obj_id=4513
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Receptor Angiotensin Type 1
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: โรคเบาหวานเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เกิดการตายและการเกิดโรคแทรกซ้อนของหลอดเลือด โดยเฉพาะ โรคหลอดเลือดหัวใจ โรคเบาหวานและโรคหลอดเลือดหัวใจเป็นโรคที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยทางพันธุกรรมร่วมกับ ปัจจัยของสิ่งแวดล้อม ระบบเรนนิน แองจิโอเท็นซินเป็นระบบหนึ่งที่มีบทบาทสำคัญต่อการเกิดโรคหลอดเลือด หัวใจและความดันโลหิต ในการศึกษาเมื่อเร็วๆนี้พบว่าพันธุกรรมหรือยีนในระบบเรนนิน แองจิโอเท็นซินเมีบท บาทสำคัญในการเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจและความดันโลหิตสูง นอกจากการควบคุม ความดันโลหิตแล้ว ระบบเรนนิน แองจิโอเท็นซินยังมีผลต่อการเกิดความผิดปกติของเมตะบอลิสม เช่น ภาวะการ ต้านอินซูลิน ความหลากหลายทางพันธุกรรมชนิดการแทรกสอด (insertion หรือ I) และการขาดหาย (deletion หรือ D) ของยีนแองจิโอเท็นซิน คอนเวอร์ทิง เอ็นซัยม์ (ACE) และความหลากหลายทางพันธุกรรม ชนิดการเปลี่ยนนิวคลีโอไทด์อะดีนีนเป็นไซโตซีนที่ตำแหน่ง 1166 ของยีนแองจิโอเท็นซิน รีเซ็บเตอร์ชนิดที่ หนึ่ง (AT1R) ได้บ่งชี้ว่าเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจ อย่างไรก็ตามความหลากหลายทาง พันธุกรรมของยีนทั้งสองต่อการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจยังคงเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ ซึ่งในการศึกษานี้ได้แบ่งผู้ถูก ทดลองออกเป็น 3 กลุ่ม คือ กลุ่มควบคุม 105 คน, กลุ่มผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่สอง 135 คน และกลุ่มผู้ป่วย เบาหวานชนิดที่สองที่มีโรคหลอดเลือดหัวใจแทรกซ้อน 100 คน จากการศึกษาลักษณะจีโนไทป์ของยีนทั้งสอง โดยวิธี พีซีอาร์ ส่วนความหลากหลายของยีน AT1R จะนำผลผลิตของพีซีอาร์มาทำการวิเคราะห์ต่อด้วยเอ็นซัยม์ ตัดจำเพาะ ผลการทดลองพบว่า ความถี่ของอัลลีลและจีโนไทป์ของความหลากหลายของยีน ACE ไม่มีความ แตกต่างกันทางสถิติในทั้ง 3 กลุ่ม แต่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญสำหรับความหลากหลายของยีน AT1R (p= 0.001) โดยพบว่าความหลากหลายทางพันธุกรรมของ A1166C มีความสัมพันธ์กับการเป็นปัจจัยเสี่ยง ต่อการเป็นเบาหวานเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม (adjusted odds ratio ของจีโนไทป์ AA เท่ากับ 3.983, 95% CI เท่ากับ 1.502-10.565) นอกจากนี้ยังพบว่า ความหลากหลายทางพันธุกรรมของยีนทั้ง สองไม่มีความสัมพันธ์ในระหว่างเพศและความดันโลหิตสูง และเมื่อศึกษาการทำงานร่วมกันของยีนทั้งสอง (synergistic effect) ก็พบว่าไม่เป็นปัจจัยเสี่ยงของการป็นโรคเบาหวานและโรคหลอดเลือดหัวใจในผู้ป่วย เบาหวานประเภทที่สอง จากการศึกษานี้สรุปได้ว่า ทั้งความหลากหลายทางพันธุกรรมของยีน ACE และ AT1R ไม่มีความสัมพันธ์กับการเป็นโรคหลอดเลือดหัวใจในผู้ป่วยเบาหวานประเภทที่สอง แต่ยีน AT1R ที่มี AA จีโนไทป์ อาจจะเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคเบาหวาน ด้วยเหตุนี้จีโนไทป์ชนิดนี้อาจจะเป็นตัวบ่งชี้ในการ วินิจฉัยเบื้องต้นของการเกิดโรคเบาหวาน
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

Kanchana Intarajorn. "ความสัมพันธ์ของความหลากหลายทางพันธุกรรมในยีนแอนจิโอเท็นซิน คอนเวอร์ทิง เอ็นซัยม์และแอAssociations of angiotensin-converting enzyme and angiotensin II type 1 receptor gene polymorphisms on development of coronary artery disease in type 2 diabetic patients". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2551

Kanchana Intarajorn. "ความสัมพันธ์ของความหลากหลายทางพันธุกรรมในยีนแอนจิโอเท็นซิน คอนเวอร์ทิง เอ็นซัยม์และแอAssociations of angiotensin-converting enzyme and angiotensin II type 1 receptor gene polymorphisms on development of coronary artery disease in type 2 diabetic patients". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2551. Print.



TARR Wordcloud:
ความสัมพันธ์ของความหลากหลายทางพันธุกรรมในยีนแอนจิโอเท็นซิน คอนเวอร์ทิง เอ็นซัยม์และแอ
Kanchana Intarajorn
มหาวิทยาลัยมหิดล
2551
ความสัมพันธ์ของความหลากหลายทางพันธุกรรมของยีนแอนจิโอเท็นซิน คอนเวอร์ทิง เอ็นซัยม์และแองจิโอเท็น ซ ความสัมพันธ์ระหว่างความหลากหลายทางพันธุกรรมของยีนแองจิโอเทนซิโนเจนและเอ็นโดทีเลียลไนตริกออกไซด์ซินเทสต่อก ความสัมพันธ์ของความหลากหลายทา การศึกษาคุณสมบัติของยีนมะเร็งของไวรัส HPV16 : ความหลากหลายของยีน แหล่งที่อยู่และหน้าที่การกระตุ้นการแสดงออกของยีน ความสัมพันธ์ของความหลากหลายทางพันธุกรรมของยีนอีนอสและเอจีทีในผู้ที่มีไขมันในเลือดสูงแบบปฐมภูมิและโรคหลอดเลือดหัวใจอุดตัน ผลของแคดเมียมต่อโปรตีนจีเอพีดีเอชและการแสดงออกของยีนนีโมในส่วนที่มีความสัมพันธ์กับยีนของเอ็นไซม์จี-6-พีดีในเซลล์เฮปจี2 ความสัมพันธ์ของยีนเมทริกซ์กลาโปรตีนต่อโรคออสทีโอคอนโดรซีสในสุกร ความหลากหลายทางพันธุกรรมของชันโรง (Apidae: Meliponinae) ในประเทศไทย ตรวจสอบโดย PCR-RFLP ของไมโทคอนเตรียดีเอ็นเอ และความหลากหลายของ Cyt ความหลากหลายทางพันธุกรรมและการเก็บรวบรวมเชื้อพันธุ์ของมะหลอด
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair