สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาการให้ผลผลิตและคุณค่าทางอาหารของหญ้า 4 ชนิดและถั่วอาหารสัตว์เขตร้อน 2 ชนิด ภายใต้การจัดการในระบบอินทรีย์
ดุจดาว คนยัง - มหาวิทยาลัยแม่โจ้
ชื่อเรื่อง: การศึกษาการให้ผลผลิตและคุณค่าทางอาหารของหญ้า 4 ชนิดและถั่วอาหารสัตว์เขตร้อน 2 ชนิด ภายใต้การจัดการในระบบอินทรีย์
ชื่อเรื่อง (EN): Study on pasture yield and nutritive value of four tropical grasses and two legume species under organic management system
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ดุจดาว คนยัง
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Duddoa Khonyoung
หน่วยงานสังกัดผู้แต่ง:
  1. มหาวิทยาลัยแม่โจ้-แพร่ เฉลิมพระเกียรติ
บทคัดย่อ: การศึกษาครั้งนี้แบ่งออกเป็น 2 การทดลอง โดยการทดลองที่ 1 เป็นการศึกษาเปรียบเทียบพันธุ์หญ้าอาหารสัตว์จำนวน 4 ชนิด คือ หญ้ารูซี่ (Brachiaria ruziziensis) หญ้ามูลาโต้ 2 (Brachiaria ruziziensis ? B. brizantha ? B. decumbens cv. Mulato II) หญ้ากินนีสีม่วง (Panicum maximum TD 58) หญ้ากินนีมอมบาซา (Panicum maximum cv. Mombasa) และ ถั่วอาหารสัตว์ 2 ชนิด ได้แก่ ท่าพระสไตโล (Stylosanthes guianensis CIAT 184) และถั่วแระต้น (Cajanus cajan) โดยในการเปรียบเทียบชนิดพันธุ์หญ้า โดยใช้แผนการทดลองแบบ Split-plot in Randomized Complete Block Design จำนวน 3 ซ้ำ และศึกษาอายุการตัดที่ 40 และ 50 วัน พบว่า หญ้าทั้ง 4 ชนิดให้ผลผลิตไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (P > 0.05) แต่มีแนวโน้มว่า หญ้ามูลาโต้ 2 และหญ้ากินนีมอมบาซ่าให้ผลผลิตสูงกว่าหญ้ารูซี่และหญ้ากินนีสีม่วง และเมื่อเปรียบเทียบอายุการตัดนั้นพบว่า การตัดหญ้าที่อายุ 50 วันให้ผลผลิตสูงกว่าการตัดที่ 40 วันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05) โปรตีนและลิกนินของหญ้าทั้ง 4 ชนิดไม่มีความแตกต่างกัน แต่พบว่าเยื่อใย Neutral detergent fiber และ Acid detergent fiber ของหญ้าในกลุ่มกินนี ได้แก่ กินนีมอมบาซ่าและกินนีสีม่วง สูงกว่าหญ้าในกลุ่ม Brachiaria คือหญ้ารูซี่และมูลาโต้ (P <0.05) ในด้านของถั่วอาหารสัตว์นั้นพบว่าถั่วแระต้นให้ผลผลิตสูงกว่าถั่วท่าพระสะไตโลอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ (P <0.05) ดังนั้นจึงถูกนำมาใช้เป็นถั่วในการปลูกร่วมกับหญ้าอาหารสัตว์ จึงนำมาสู่การทดลองที่ 2 เปรียบเทียบแปลงหญ้าผสมถั่วโดยใช้หญ้ากินนีมอมบาซ่าร่วมกับถั่วมะแฮะ โดยแบ่งออกเป็น 3 กลุ่มการทดลอง ๆละ 3 ซ้ำ ใช้แผนการทดลองแบบ Randomized Complete Block Design โดยกลุ่มทดลองได้แก่ แปลงหญ้ากินนีมอมบาซ่าล้วน (100) แปลงหญ้าผสมถั่วในอัตราส่วนพื้นที่ 75 : 25 และ 50: 50 ทำการตัดหญ้าและถั่วครั้งแรกเมื่ออายุได้ 80 วัน และนับอายุไปอีก 50 วันเพื่อเก็บผลผลิตและวิเคราะห์องค์ประกอบทางเคมี พบว่า ผลผลิตน้ำหนักแห้งของแปลงหญ้ากินนีมอมบาซ่าล้วน และแปลงหญ้ากินนีมอมบาซ่าปลูกร่วมกับถั่วมะแฮะที่อัตราส่วน 75:25 ให้ผลผลิตสูงกว่ากลุ่มที่ปลูกหญ้ากินนีมอมบาซ่าร่วมกับถั่วมะแฮะในอัตรา 50:50 และเมื่อคิดปริมาณโปรตีนต่อไร่พบว่า การปลูกสร้างแปลงหญ้าทั้ง 3 กลุ่ม ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (P > 0.05) แต่มีแนวโน้มว่า การปลูกหญ้าผสมถั่วในอัตราส่วน 75: 25 ให้ผลผลิตโปรตีนสูงกว่า แปลงหญ้าล้วนและแปลงหญ้าผสมถั่วที่อัตราส่วน 50:50 ดังนั้นจากการศึกษาครั้งนี้พบว่าการปลูกสร้างแปลงหญ้าผสมถั่วโดยใช้หญ้ากินนีมอมบาซ่าร่วมกับถั่วมะแฮะในอัตราส่วนพื้นที่ 75:25 โดยปลูกเป็นแถบ น่าจะเป็นการปลูกสร้างแปลงหญ้าผสมถั่วที่เหมาะสมในการนำไปใช้เลี้ยงสัตว์ต่อไป
บทคัดย่อ (EN): The study was carried out in two experiments. In experiment 1: Effect of different grasses varieties harvested at 40 and 50 days on forage yield, crude protein (CP), Neutral detergent fiber (NDF), Acid detergent fiber (ADF) and Acid detergent lignin (ADL). The experimental design was a split-plot in Randomized Complete Block Design, with 4 varieties as main plot: Ruzi (Brachiaria ruziziensis), Mulato II (Brachiaria ruziziensis ? B. brizantha ? B. decumbens cv. Mulato II) Purple guinea (Panicum maximum TD 58) and Mombasa (P.maximum cv. Mombasa), with 2 cutting intervals (40 and 50 days) as sub-plot with 3 replications. The results showed that dry matter yield from 4 varieties were no significantly different among groups (p>0.05). The average yield of Mulato II and Mombasa tended to higher than Ruzi and purple guinea. The dry matter yield of cutting interval at 50 days had higher than 40 days (p<0.05). Percentage of CP and ADL were not significantly different among groups. While as Guinea grasses (Purple guinea and Mombasa) was higher NDF and ADF content compared with Brachiria grasses such as Ruzi and Mulato II (p<0.05). The dry matter yield of pigeon pea (Cajanus cajan) was significantly higher than Stylosanthes guianensis CIAT 184. Therefore, Mombasa harvested at 50 days and pigeon peas were planted in a grass legume mixture for pasture. In experiment 2: Effect of different area ratios of grass to legumes on yield and chemical composition. The experimental design was a Randomized Complete Block Design, with 3 groups as the following: Mombasa alone (100), the area ratio of Mombasa to pigeon as 75:25 and 50:50. The first cut was 80 days, and then the cutting at 50 days was determined for production and collected for chemical analysis. The results show that the dry matter yield of the Mombasa alone and area ratio of Mombasa to pigeon as 75:25 groups were significantly higher than Mombasa to pigeon pea (50:50). There was no significantly difference in protein yield among groups, however, the area ratio of Mombasa to pigeon as 75:25 group tended to higher than the other groups. These results suggest that the area ratio 75:25 of Mombasa to pigeon pea might be the optimum area proportion of grass-legume mixtures.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://mdc.library.mju.ac.th/research/2564/duddoa_khonyoung_2561/fulltext.pdf
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยแม่โจ้
คำสำคัญ: ถั่วท่าพระ
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยแม่โจ้
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

ดุจดาว คนยัง. "การศึกษาการให้ผลผลิตและคุณค่าทางอาหารของหญ้า 4 ชนิดและถั่วอาหารสัตว์เขตร้อน 2 ชนิด ภายใต้การจัดการในระบบอินทรีย์Study on pasture yield and nutritive value of four tropical grasses and two legume species under organic management system". มหาวิทยาลัยแม่โจ้. 2560

ดุจดาว คนยัง. "การศึกษาการให้ผลผลิตและคุณค่าทางอาหารของหญ้า 4 ชนิดและถั่วอาหารสัตว์เขตร้อน 2 ชนิด ภายใต้การจัดการในระบบอินทรีย์Study on pasture yield and nutritive value of four tropical grasses and two legume species under organic management system". มหาวิทยาลัยแม่โจ้. 2560. Print.



TARR Wordcloud:
การศึกษาการให้ผลผลิตและคุณค่าทางอาหารของหญ้า 4 ชนิดและถั่วอาหารสัตว์เขตร้อน 2 ชนิด ภายใต้การจัดการในระบบอินทรีย์
ดุจดาว คนยัง
มหาวิทยาลัยแม่โจ้
2560
ผลผลิตและคุณภาพของพืชอาหารสัตว์ที่ได้จากหญ้าอาหารสัตว์ 3 ชนิด และวิธีผลิตแบบอินทรีย์ที่มีและไม่มีถั่วปลูกผสม พันธุกรรมกับอาหารโคนม ออกแบบและประเมินผลเครื่องผสมอาหารสัตว์แนวตั้ง ภูมิภาคอาเซียนกับความมั่นคงทางอาหาร อาหารสำคัญเช่นใดกับมนุษยชาติ ผลของอาหารไก่เนื้อและอาหารไก่ไข่ต่อสมรรถนะการเจริญเติบโต ของไก่พื้นเมืองไทย (ประดู่หางดำ ชั่วรุ่นที่ 5) การใช้ประโยชน์จากใบถั่วมะแฮะเป็นแหล่งโปรตีนในอาหารสัตว์ II.ผลของการตัดที่อายุต่าง ๆ ต่อปริมาณผลผลิตในปีที่ 2 และการใช้ใบในอาหารลูกโค ผลผลิตและคุณค่าทางโภชนะของหญ้า 4 สายพันธุ์ที่อายุการตัด 40 และ 50 วัน สมดุลธาตุอาหารในระบบการปลูกปลูกหมุนเวียนข้าว - ถั่ว บนพื้นที่สูงใน ภาคเหนือของประเทศไทย อิทธิพลของระยะปลูกต่อผลผลิตและองค์ประกอบผลผลิตของข้าว 3 พันธุ์ภายใต้ระบบการปลูกแบบประณีต
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair