สืบค้นงานวิจัย
การศึกษามาตรการการอนุรักษ์ดินและน้ำที่เหมาะสมในเขตพัฒนาที่ดินลุ่มน้ำแม่จัน ลุ่มน้ำย่อยน้ำแม่จัน ลุ่มน้ำหลักแม่น้ำโขง อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัด เชียงราย
สุนีย์รัตน์ โลหะโชติ - กรมพัฒนาที่ดิน
ชื่อเรื่อง: การศึกษามาตรการการอนุรักษ์ดินและน้ำที่เหมาะสมในเขตพัฒนาที่ดินลุ่มน้ำแม่จัน ลุ่มน้ำย่อยน้ำแม่จัน ลุ่มน้ำหลักแม่น้ำโขง อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัด เชียงราย
ชื่อเรื่อง (EN): Suitable Soil and water conservation measure in land development zone on Maejun sub water shed, Maefahlung district, Chiangrai province.
บทคัดย่อ: การศึกษามาตรการการอนุรักษ์ดินและน้ำที่เหมาะสมในเขตพัฒนาที่ดินลุ่ม น้ำแม่จัน ลุ่มน้ำย่อยน้ำแม่จัน ลุ่มน้ำหลักแม่น้ำโขง อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย ดำเนินงานในเขตพัฒนาที่ดินลุ่มน้ำแม่จันเขตที่ 1 และเขตที่ 2 จังหวัดเชียงราย อยู่ในลุ่มน้ำสาขาน้ำแม่จัน (0203) ลุ่มน้ำหลักแม่น้ำโขง (02) อยู่ในกลุ่มชุดดินที่ 29 ชุดดินบ้านจ้อง (Ban Chong series: Bg) ระยะเวลาดำเนินการปีพ.ศ.2557-2559 โดยมีวัตถุประสงค์ 1)ศึกษาการปรับปรุงมาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำให้เหมาะสมกับพื้นที่และระบบเกษตรของเกษตรกรในพื้นที่ลุ่มน้ำที่มีการจัดระบบอนุรักษ์ดินและน้ำในพื้นที่ต้นน้ำ 2)ศึกษาผลของมาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำในเขตลุ่มน้ำที่มีต่อการเปลี่ยนแปลงความชื้นและสมบัติทางกายภาพของดินเพื่อสนับสนุนการแก้ไขปัญหาดินถล่ม 3)ศึกษาการใช้ไม้ผลไม้ยืนร่วมกับมาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำในเขตลุ่มน้ำที่สนับสนุนการแก้ไขปัญหาภาวะโลกร้อน ประกอบด้วยโครงการวิจัยย่อย 3 โครงการ คือ โครงการย่อยที่ 1) ผลของมาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำที่มีต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของข้าวโพดบนพื้นที่สูงในเขตพัฒนาที่ดิน โดยวางแผนการทดลองแบบ Split plot in RCBD จำนวน 3 ซ้ำ มีปัจจัยหลักคือ หญ้าแฝก พันธุ์สงขลา 3 และพันธุ์พระราชทาน มีปัจจัยรอง คือวิธีการอนุรักษ์ดินและน้ำจำนวน 5 วิธีการ ไม่มีระบบอนุรักษ์และไม่ใส่ปุ๋ย (S1) คูรับน้ำขอบเขามีระยะห่างในแนวดิ่ง 4 เมตร ร่วมกับแถบหญ้าแฝกมีระยะห่างในแนวดิ่ง 4 เมตร (S2) คูรับน้ำขอบเขามีระยะห่างในแนวดิ่ง 4 เมตร ร่วมกับแถบหญ้าแฝกมีระยะห่างในแนวดิ่ง 8 เมตร (S3) แถบหญ้าแฝกมีระยะห่างในแนวดิ่ง 4 เมตร (S4) และคูรับน้ำขอบเขามีระยะห่างในแนวดิ่ง 8 เมตร ร่วมกับแถบหญ้าแฝกมีระยะห่างในแนวดิ่ง 4 เมตร (S5) โครงการย่อยที่ 2) การศึกษามาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำ ในแปลงปลูกไม้ผลที่มีต่อการสูญเสียดินและความชื้นของดินบนพื้นที่สูงในเขตพัฒนาที่ดินโดยวางแผนการทดลองแบบ RCBD จำนวน 3 ซ้ำ มีจำนวน 6 วิธีการ 1.ปลูกไม้ผลไม่มีระบบอนุรักษ์ดินและน้ำ2.ปลูกไม้ผลใช้แถบหญ้าแฝก(ใช้ค่า V.I.2.5 เมตร) เป็นระบบอนุรักษ์ดินและน้ำ 3.ปลูกไม้ผลใช้คูรับน้ำขอบเขา (ใช้ค่า V.I.4 เมตร) เป็นระบบอนุรักษ์ดินและน้ำ 4.ปลูกไม้ผลใช้คูรับน้ำขอบเขา (ใช้ค่า V.I.4เมตร) ร่วมกับแถบหญ้าแฝกด้านนอกคูรับน้ำขอบเขาเป็นระบบอนุรักษ์ดินและน้ำ 5.ปลูกไม้ผลใช้ฐานปลูกไม้ผลเฉพาะต้นเป็นระบบอนุรักษ์ดินและน้ำ6.ปลูกไม้ผลใช้คูรับน้ำขอบเขา (ใช้ค่า V.I.8 เมตร) เป็นระบบอนุรักษ์ดินและน้ำ โครงการย่อยที่ 3) มาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำที่เหมาะสมในการปลูกข้าวไร่บนพื้นที่สูงในเขตพัฒนาที่ดินโดยวางแผนการทดลองแบบ Split plot in RCBD จำนวน 3 ซ้ำ มีปัจจัยหลักคือ ระยะห่างในแนวดิ่ง 4 เมตร และ 8 เมตร มีปัจจัยรอง คือวิธีการอนุรักษ์ดินและน้ำ (sub plot) 5 วิธีการ S1 = ไม่มีมาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำ ปลูกข้าวไร่, S2= มีคันคูรับน้ำรอบเขา, S3=มีคันคูรับน้ำรอบเขาและปลูกหญ้าแฝกบริเวณสันคันดินด้านนอก, S4=ปลูกชา เป็นแถบพืชอนุรักษ์ดิน, S5 =ปลูกบ๊วยร่วมกับเศษพืช เป็นแถบพืชอนุรักษ์ดิน ผลการทดลองพบว่า มาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำที่เหมาะสมกับพื้นที่และระบบเกษตรของเกษตรกรในพื้นที่สูง สำหรับการปลูกข้าวโพด วิธีการอนุรักษ์ในรูปแบบต่างๆมีปริมาณการสูญเสียดินได้ไม่มีแตกต่างกันทางสถิติ ควรใช้วิธีการคูรับน้ำขอบเขามีระยะห่างในแนวดิ่ง 4 เมตร ร่วมกับแถบหญ้าแฝกมีระยะห่างในแนวดิ่ง 4 เมตรหรือ 8 เมตร ซึ่งสามารถลดการสูญเสียดินได้ 34.88 เปอร์เซ็นต์ หลังจากเก็บเกี่ยวผลผลิต ดินมีสภาพเป็นกรดจัด ถึงกรดรุนแรง มีค่าความเป็นกรดเป็นด่างของดิน 4.59 – 4.69 ปริมาณอินทรียวัตถุเพิ่มขึ้นอยู่ในระดับสูงถึงสูงมาก คือ 4.30 – 4.76 เปอร์เซ็นต์ มีปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ลดลง เท่ากับ 1 – 1.1 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ซึ่งอยู่ในเกณฑ์ระดับต่ำมาก และปริมาณโพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ ลดลง เท่ากับ 44.47 – 53.47 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม อยู่ในเกณฑ์ระดับต่ำ - ปานกลาง วิธีการที่เหมาะสมที่จะใช้เป็นมาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำสำหรับปลูกมะคาแดเมีย คือการใช้คูรับน้ำขอบเขา(ใช้ค่า V.I.4 เมตร) ร่วมกับการปลูกหญ้าแฝกด้านนอกคูรับน้ำขอบเขาเป็นระบบอนุรักษ์ดินและน้ำ มีประสิทธิภาพในการลดการชะล้างพังทลายของดิน ปริมาณการสูญเสียดินและการสูญเสียธาตุอาหารไปกับตะกอนดินอยู่ในระดับที่ต่ำ ด้านสมบัติทางเคมีของดิน ค่าความเป็นกรดเป็นด่างของดินเพิ่มสูงขึ้น มีค่า 6.33 และมีปริมาณการสะสมอินทรียวัตถุเพิ่มขึ้น 2.73 เปอร์เซ็นต์ ปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ในดินมีค่า 21.00 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม จัดอยู่ในระดับปานกลาง และปริมาณโพแทสเซียมที่เป็นประโยชน์ 101.00 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม จัดอยู่ในระดับสูงมาก ในช่วงฤดูแล้งช่วยรักษาความชื้นของดิน ให้อยู่ในระดับที่เหมาะสมกับการเจริญเติบโตของพืช โดยมีเปอร์เซ็นต์ความชื้นในดินที่ระดับ 0-15 และ 15-40 เซนติเมตรเฉลี่ยสูงสุด 38.65 และ 39.51 เปอร์เซ็นต์ตามลำดับ มาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำให้เหมาะสมกับพื้นที่และระบบเกษตรบนพื้นที่สูง สำหรับ ข้าวไร่ พบว่าผลร่วมระหว่างระยะห่างระหว่างคูรับน้ำขอบเขาในแนวดิ่ง และวิธีการอนุรักษ์ดินและน้ำวิธีการต่างๆ ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ หลังการเก็บเกี่ยว ดินมีค่าความเป็นกรดเป็นด่างของดิน เป็นกรดจัดมาก (very strongly acid) มีค่าpH อยู่ในช่วง 4.63 – 4.79 แต่ปริมาณอินทรียวัตถุเพิ่มขึ้นอยู่ในระดับสูงถึงสูงมาก คือ 4.50 – 4.85 เปอร์เซ็นต์ มีปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์แนวโน้มลดลง เท่ากับ 1.2 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ซึ่งอยู่ในเกณฑ์ระดับต่ำมาก และปริมาณโพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ มีแนวโน้มเพิ่มขึ้น อยู่ระดับสูงถึงสูงมาก มีค่าเท่ากับ 90 – 121 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม วิธีการที่ไม่มีระบบอนุรักษ์ดินและน้ำมีผลแตกต่างทางสถิติ โดยวิธีการที่ไม่มีระบบอนุรักษ์ดินและน้ำ มีผลทำให้ปริมาณตะกอนดินมากกว่าวิธีการอื่นๆ เท่ากับ 709.5 กิโลกรัมต่อไร่ ดังนั้นการปลูกข้าวไร่บนพื้นที่สูงวิธีการที่เหมาะสมคือ วิธีการคูรับน้ำรอบเขาและปลูกหญ้าแฝกบริเวณสันคันดินด้านนอก ระยะห่างในแนวดิ่ง 4 เมตร รองลงมาคือ ปลูกชา เป็นแถบพืชอนุรักษ์ดิน ซึ่งเกษตรกรควรจะนำมาเป็นแถบพืชอนุรักษ์ ช่วยลดการชะล้างพังทลายได้บนพื้นที่สูงได้
บทคัดย่อ (EN): The study Suitable Soil and water conservation measure in land development zone on Maejun subwatershed, Mae Fah Luang district, Chiangrai province. In the soil series group No 29 (Ban Chong series: Bg) During of the year 2014 to 2016.The objectives were to study 1) Suitable Soil and water conservation measure to the growing and yield of corn on upland. 2) Soil and water conservation measure in fruit tree plantation on soil erosion and soil moisture content on high land. 3) Suitable Soil and water conservation measure to the growing of rice on upland. There were 3 projects such as : 1) The study Effect of soil and water conservation measure on growth rate and yield of corn on high land in land development ,which the experimental design was Split plot in Randomized Complete Block Design with 3 replications. The experiment consisted of the Main Plot including Songkhla 3 variety (M1) and Pharachatan variety (M2) and the Sub Plot which had 5 treatments as the followings; S1= no Hillside Ditch and no fertilizer, S2=Hillside Ditch (vertical interval 4 meters) with the vetiver grass outside Hillside Ditch(vertical interval 4 meters), S3=Hillside Ditch (vertical interval 4 meters) with the vetiver grass outside Hillside Ditch(vertical interval 8 meters) S4= the vetiver grass outside Hillside Ditch (vertical interval 4 meters) as well asS5 = Hillside Ditch (vertical interval 8 meters) with the vetiver grass outside Hillside Ditch(vertical interval 4 meters) .The results revealed that an average soil loss of S2 and S3 were less than a system without soil and water conservation with 584.69 kilograms/rai/year and 1,482.71 kilograms/rai/year respectively. The soil loss of S2 and S3 was 34.88 percent. According to the loss of nutrients containing in the sediment, the total loss of Nitrogen was 3.78kg (N)/rai, Phosphorus loss was 0.59kg(P2O5)/rai and Potassium loss was 0.50kg(K2O) /rai. However, there was no statistically significant between the soil properties regarding the use of vetiver grass and the soil and water conservation system. After harvesting, the properties of soil were changed into extremely acid with pH. 4.59 – 4.69. Organic matter contented to range from 4.30 to 4.76 percent. While Phosphorus decreased to range between 1 and 1.1 milligram/kilogram which was classified as a very low level. In addition to the loss, Potassium felt to range from 44.47 to 53.47 percent which was defined as low to the middle level. As the results, a strategy in encouraging farmers planting corn on high land using the soil and water conservation system should be implemented. A further study regarding an economic return is necessary and crucial to potentially enhance farmers on high land in the future. 2) The study soil and water conservation measure in fruit tree plantation on soil erosion and soil moisture content on highland in land development zone,which the experimental design was Randomized Complete Block Design with 3 replications. The experiment consisted 6 treatment, 1.The fruit tree plantation no soil and water conservation 2.The fruit tree plantation use vetiver grass (use the V.I.2.5 meters) for soil and water conservation 3.The fruit tree plantation use Hillside ditch (use the V.I.4 meters) for soil and water conservation 4.The fruit tree plantation use Hillside ditch (use the V.I.4 meters) with the vetiver grass outside Hillside ditch for soil and water conservation 5.The fruit tree plantation use individual basin for soil and water conservation 6.The fruit tree plantation use hillside ditch (use the V.I.8 meters) for soil and water conservation. The results showed that the method appropriate with planting fruit trees use Hillside ditch (V.I.4 meters) with the vetiver grass outside Hillside ditch for soil and water conservation. Effective in reducing soil erosion. The organic matter accumulated is higher. Phosphorus and Potassium remaining in the soil up higher. The loss of nutrients to the soil sediments is lower. In the summer helps maintain soil moisture content to a level suitable for plant growth.The method appropriate with planting fruit trees use Hillside ditch (V.I.4 meters) with the vetiver grass outside Hillside ditch for soil and water conservation. 3) The study suitable Soil and Water Conservation Measures for Upland Rice Plantation on high land in land development,which the experimental design was Split plot in Randomized Complete Block Design with 3 replications. The experiment was arranged into 2 main plot and 5 sub plot. Main plot 1 were Hillside ditch ( the vertical interval 4 meters), Main plot 2 = were Hillside ditch (the vertical interval 8 meters), sub plot as follows: S1= No soil and water conservation measures, S2= Hillside ditch, S3= Hillside ditch and the vetiver grass outside Hillside ditch, S4= Tea planting on Contour Stripcropping , S5 = Plum planting on Contour Strip cropping . The results showed that soil and water conservation there are statistical differences. when comparing the amount of soil loss in 3 years, reduced every year which In year 3 (2559) which the Hillside ditch and the vetiver grass outside Hillside ditch (use the vertical interval 4 meters) suitable for upland Rice. The sediment is less than 2 per rai per year and reduce erosion. Tea planting on Contour Strip cropping should be recommended for growing upland rice to potentially enhance farmers on high land in the future.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมพัฒนาที่ดิน
คำสำคัญ: ข้าวโพด
เจ้าของลิขสิทธิ์: ฐานข้อมูล NRMS
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

สุนีย์รัตน์ โลหะโชติ. "การศึกษามาตรการการอนุรักษ์ดินและน้ำที่เหมาะสมในเขตพัฒนาที่ดินลุ่มน้ำแม่จัน ลุ่มน้ำย่อยน้ำแม่จัน ลุ่มน้ำหลักแม่น้ำโขง อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัด เชียงรายSuitable Soil and water conservation measure in land development zone on Maejun sub water shed, Maefahlung district, Chiangrai province.". กรมพัฒนาที่ดิน. 2559

สุนีย์รัตน์ โลหะโชติ. "การศึกษามาตรการการอนุรักษ์ดินและน้ำที่เหมาะสมในเขตพัฒนาที่ดินลุ่มน้ำแม่จัน ลุ่มน้ำย่อยน้ำแม่จัน ลุ่มน้ำหลักแม่น้ำโขง อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัด เชียงรายSuitable Soil and water conservation measure in land development zone on Maejun sub water shed, Maefahlung district, Chiangrai province.". กรมพัฒนาที่ดิน. 2559. Print.



TARR Wordcloud:
การศึกษามาตรการการอนุรักษ์ดินและน้ำที่เหมาะสมในเขตพัฒนาที่ดินลุ่มน้ำแม่จัน ลุ่มน้ำย่อยน้ำแม่จัน ลุ่มน้ำหลักแม่น้ำโขง อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัด เชียงราย
สุนีย์รัตน์ โลหะโชติ
กรมพัฒนาที่ดิน
30 กันยายน 2559
มาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำเพื่อการใช้ประโยชน์ที่ดินที่เหมาะสมในการกำหนดเขตการใช้ที่ดิน (zoning) ในพื้นที่เขตพัฒนาที่ดินลุ่มน้ำแหง อำเภอนาน้อย จังหวัดน่าน การศึกษาดินเสื่อมโทรมที่มีผลกระทบต่อระบบผลิตทางการเกษตรของที่ดิน ในพื้นที่เขตพัฒนาที่ดินลุ่มน้ำแหง อำเภอนาน้อย จังหวัดน่าน โดยใช้โปรแกรมของโครงการ Land Degradation Assessment in Dryland (LADA) Project การวิเคราะห์ความคุ้มค่าพื้นที่เขตพัฒนาที่ดิน กรณีศึกษา เขตพัฒนาที่ดินลุ่มน้ำห้วยโป่งน้อย จังหวัดอำนาจเจริญ อิทธิพลของการเปลี่ยนแปลงอุทกวิทยาและสิ่งแวดล้อมที่มีต่อการอพยพของปลาบางชนิดในแม่น้ำโขง การพัฒนาการเพาะเลี้ยงม้าน้ำเพื่อการอนุรักษ์ การปลูกชาร่วมกับมาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำบนพื้นที่สูง การประยุกต์ใช้ข้อมูลสารสนเทศเชิงพื้นที่เพื่อพัฒนาและบูรณาการทรัพยากรดินและน้ำในพื้นที่ลุ่มน้ำของประเทศไทย การวิเคราะห์ความคุ้มค่าพื้นที่เขตพัฒนาที่ดิน การศึกษาระบบการปลูกพืชเพื่อการอนุรักษ์ดินและน้ำที่เหมาะสมในชุดดินปราณบุรีเพื่อการผลิตสับปะรดในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ การศึกษากระบวนการดำเนินงานเพื่อรองรับการประกาศเขตอนุรักษ์ดินและน้ำ ดำเนินงานตามบทบัญญัติมาตรา 13 แห่งพระราชบัญญัติพัฒนาที่ดิน พ.ศ. 2551 กรณีศึกษาลุ่มน้ำน้ำย่าง
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair