สืบค้นงานวิจัย
ประสิทธิภาพของสารฆ่าแมลงต่อเพลี้ยจักจั่นพาหะโรคใบขาวอ้อย
วรากร ภู่หนู - ไม่ระบุหน่วยงาน
ชื่อเรื่อง: ประสิทธิภาพของสารฆ่าแมลงต่อเพลี้ยจักจั่นพาหะโรคใบขาวอ้อย
ชื่อเรื่อง (EN): Effect of insecticides on insect vector of sugarcane white leaf disease
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: วรากร ภู่หนู
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Warakorn poonoo
บทคัดย่อ: จุดประสงค์ของการศึกษานี้เพื่อหาสารฆ่าแมลงในการกำจัดเพลี้ยจักจั่นพาหะปีกลายจุดสีน้ำตาล (Matsumuratettix hiroglyphicus (Matsumura)) พาหะนำเชื้อไฟโตพลาสมาโรคใบขาวอ้อยโดยทำการทดสอบในสภาพโรงเรือนเพื่อหาสารฆ่าแมลงที่เหมาะสมออกฤทธิ์ได้ดีและยาวนานและนำใช้ไปทดสอบในสภาพไร่อ้อยทดสอบโดยใช้สารฆ่าแมลงกลุ่ม carbamate, organophosphate, pyrethroid และ neonicotinoid ผลในสภาพโรงเรือนพบว่าหลังจากต้นอ้อยได้รับสารฆ่าแมลงไปแล้ว 30 วัน สารฆ่าแมลง 2 ชนิด ได้แก่ thiamethoxam และ lambda-cyhalothrin มีผลทำให้เพลี้ยจักจั่นตาย 87.50 และ 6.25% ตามลำดับ เมื่อนำไปทดสอบในสภาพแปลงปลูกอ้อย พบว่าหลังต้นอ้อยได้รับสารฆ่าแมลง 1 วัน สารฆ่าแมลง thiamethoxam และ lambda-cyhalothrin ทำให้เพลี้ยที่ทดสอบตาย 79.01 และ 23.64% ตามลำดับ เมื่อผ่านไป 7 วัน แมลงมีการตาย 53.06 และ 33.33% ตามลำดับ แต่หลังจากอ้อยได้รับสารฆ่าแมลง 30 วัน thiamethoxam ทำให้เพลี้ยจักจั่นตายมากที่สุดแตกต่างจาก lamabda-cyhalothrin และกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (P>0.05) ดังนั้นการใช้สารฆ่าแมลง thiamethoxam ในแปลงขยายพันธุ์อ้อยจะเป็นวิธีหนึ่งในการลดความเสี่ยงในการเกิดโรคใบขาวอ้อยจากแมลงพาหะ
บทคัดย่อ (EN): This study was to investigate the effect of insecticides to control leafhopper vector of sugarcane white leaf diseases (Matsumuratettix hiroglyphicus). The mortality rate and residual effect of insecticides were initially investigated in green house condition and followed by in field condition. Four groups of insecticide carbamate, organophosphate, pyrethroid and neonicotinoid were tested in green house condition. Two tested insecticides of thiamethoxam and lambda-cyhalothrinwere treated to the sugarcane plants for 30 days resulted in the leafhopper mortality of 87.50 and 6.25%, respectively. After evaluating the insecticides in greenhouse condition, selected insecticides were tested in the sugarcane field. It is found that the thiamethoxam and lambda-cyhalothrin resulted in the leafhopper mortality of 79.01 and 23.64% respectively after application of the insecticides to sugarcane plants for 1 day. Furthermore, 53.06 and 33.33% mortality of leafhopper was found when thiamethoxam and lambda-cyhalothrin respectively were applied to sugarcane plants for 7 days. However, when applied insecticides for 30 days thiamethoxam was showed highest mortality on leafhopper (P>0.05) significant difference with lambda-cyhalothrin and control. Therefore, use thiamethoxam in sugarcane propagation field to control leafhopper vector would be one way to reduce the risk of incidence of sugarcane white leaf disease.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
จำนวนหน้า: 7
เอกสารแนบ: https://ag2.kku.ac.th/kaj/PDF.cfm?filename=O012 Ent04.pdf&id=2226&keeptrack=5
คำสำคัญ: แปลงอ้อยขยายพันธุ์
คำสำคัญ (EN): pyrethroid and neonicotinoid
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

วรากร ภู่หนู. "ประสิทธิภาพของสารฆ่าแมลงต่อเพลี้ยจักจั่นพาหะโรคใบขาวอ้อยEffect of insecticides on insect vector of sugarcane white leaf disease". ไม่ระบุหน่วยงาน. 2559

วรากร ภู่หนู. "ประสิทธิภาพของสารฆ่าแมลงต่อเพลี้ยจักจั่นพาหะโรคใบขาวอ้อยEffect of insecticides on insect vector of sugarcane white leaf disease". ไม่ระบุหน่วยงาน. 2559. Print.



TARR Wordcloud:
ประสิทธิภาพของสารฆ่าแมลงต่อเพลี้ยจักจั่นพาหะโรคใบขาวอ้อย
วรากร ภู่หนู
ไม่ระบุผู้เผยแพร่
2559
การทดสอบพืชอาหารของเพลี้ยจักจั่น Matsumuratettix hiroglyphicus (Matsumura) พาหะนำโรคใบขาวอ้อย ชีววิทยาของเพลี้ยจักจั่นฝ้ายและประสิทธิภาพของสารฆ่าแมลงสำหรับการควบคุมในมะเขือม่วง เปรียบเทียบการใช้ชนิดและปริมาณปุ๋ยอินทรีย์ในการปลูกอ้อยเพื่อเกษตรกรรายย่อยใน อำเภอศรีเทพ จังหวัดเพชรบูรณ์ การติดตามตรวจสอบสารกลุ่มโพลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนในอากาศริมถนนโดยใช้ใบไม้ในเขตจังหวัดนนทบุรี การแพร่กระจายของเพลี้ย Yamatotettix flavovittatus และ Matsumuratettix hiroglyphicus แมลงพาหะโรคใบขาวอ้อยในพื้นที่ภาคกลางตอนบนของประเทศไทยและการตรวจสอบเชื้อไฟโตพลาสมาสาเหตุโรคใบขาวอ้อย การศึกษาสภาพนิเวศวิทยา พฤติกรรม ประสิทธิภาพการถ่ายทอดโรคของแมลง พาหะชนิดใหม่นำโรคใบขาวอ้อย และแนวทางการป้องกันกำจัด แนวทางการควบคุมโรคใบขาวอ้อยโดยการใช้เชื้อแบคทีเรียร่วมอาศัย ในแมลงพาหะ ทดสอบประสิทธิภาพของสารฆ่าแมลงเพื่อการป้องกันกำจัดแมลงสิงในสภาพนาข้าว ศึกษาประสิทธิภาพของสารฆ่าแมลงชนิดเม็ดในการป้องกันกำจัดแมลงปากดูดในแปลงหม่อน การเพิ่มประสิทธิภาพในการควบคุมโรคใบขาวอ้อย
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair