สืบค้นงานวิจัย
การจัดการด้านการเก็บเกี่ยว การปฏิบัติหลังการเก็บเกี่ยว และการขนส่งมะม่วงพันธุ์มหาชนกเพื่อการส่งออก กรณีศึกษา: การจัดการเพื่อการส่งออกมะม่วงพันธุ์มหาชนกในจังหวัดกาฬสินธุ์ไปยังประเทศญี่ปุ่น
อุบล ชินวัง - มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
ชื่อเรื่อง: การจัดการด้านการเก็บเกี่ยว การปฏิบัติหลังการเก็บเกี่ยว และการขนส่งมะม่วงพันธุ์มหาชนกเพื่อการส่งออก กรณีศึกษา: การจัดการเพื่อการส่งออกมะม่วงพันธุ์มหาชนกในจังหวัดกาฬสินธุ์ไปยังประเทศญี่ปุ่น
ชื่อเรื่อง (EN): Management of Fruit Harvesting, Postharvest Handling and Transportation of Exported ‘Mahachanok’ Mango Fruit. Case Study: Postharvest Management of Exported ‘Mahachanok’ Mango Fruit from Kalasin to Japan
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: อุบล ชินวัง
บทคัดย่อ: ตำแหน่งผลบนต้นมีอิทธิพลต่อการเกิดพื้นที่แต้มสีแดงบนผิวผลของมะม่วงพันธุ์มหาชนกจาก แหล่งปลูกในตำบลหนองหิน อำเภอหนองกุงศรี จังหวัดกาพสินธุ์ โดยผลจากการศึกษาพบว่าผลมะม่วง ที่ติดผลอยู่ภายนอกทรงพุ่มมีพื้นที่แต้มสีแดงบนผิวผลมากกว่า (P?0.05) ผลที่ติดผลอยู่ภายในทรงพุ่ม 2.01 ถึง 4.05 เท่า จากการศึกษากับผลมะม่วงในฤดูการผลิต 2556 และ 2557 ตามลำดับ ผลมะม่วงที่ ติดผลทุกตำแหน่งของทรงพุ่มและทุกทิศของทั้งในและนอกฤดูการผลิตทั้งสองปีในระยะเก็บเกี่ยว (ผลมี อายุ 110 วันหลังดอกบาน) มีปริมาณน้ำหนักแห้งระหว่าง 20- 23% และมีคุณภาพทางเคมี (ปริมาณ ของแข็งที่ละลายน้ำได้ ปริมาณกรดที่ตเตรทได้ และวิตามินซี) ไม่แลกต่างกัน ผลมะม่วงในฤดูการผลิต 2556 ที่ติดผลในทิศเหนือ ใต้ ตะวันออก และตะวันตกมีพื้นที่แต้มแดงบนผิวผลไม่แตกต่างกัน และผล มีขนาดและคุณภาพทางเคมีของเนื้อผลไม่แตกต่างกัน (P> 0.05) อย่างไรก็ตาม ผลมะม่วงในฤดูการผลิต 2557 ที่ติดผลในทิศตะวันออกมีพื้นที่แต้มสีแดงบนผิวผลมากกว่า (P?0.05) ผลในทิศเหนือ ใต้ และ ตะวันตก 2.07 2.91 และ 3.83 เท่า ตามลำดับ การเพิ่มพื้นที่สีแดงบนผิวผลมะม่วงพันธุมหาชนก ดำเนินการโดยการฉีดพ่นสารละลาย n-propy| dihydrojasmonate (PDJ) ความเข้มข้น 1.000 ppm และ/หรือซูโครส ความเข้มข้น 10% จำนวน 2 ครั้ง ให้แผลบนต้นในขณะที่มีอายุ 75 และ 85 วันหลังดอกบาน ซึ่งเป็นผลมะม่วงที่ติดผล บริเวณภายในทรงพุ่ม เปรียบเทียบกับผลที่อยู่ภายนอกทรงพุ่ม ซึ่งผลมะม่วงชุดควบคุมทั้งที่อยู่ภายนอก และภายในทรงพุ่มเป็นผลที่ไม่ได้รับการฉีดพ่นสารละลายใดๆ การฉีดพ่นสารละลาย PDJ ชูโครส หรือ สารละลาย -)! ร่วมกับซูโครสให้แก่ผลมะม่วงที่อยู่ภายในทรงพุ่มและมีอายุ 75 และ 85 วันหลังดอก บาน ไม่สมารถเพิ่มพื้นที่แต้มสีแดงบนผิวผลได้เมื่อผลเจริญเติบโตจนมีอายุ 110 วันหลังดอกบาน ซึ่ง เป็นระยะเก็บเกี่ยวทางการค้า เช่นเดียวกันกับผลมะม่างชุดควบคุมที่อยู่กายในทรงพุ่ม (ไม่ได้รับการฉีด พ่นสารละลายใดๆ ทั้งสองฤดูการผลิต การศึกษาข้อมูลต้านวีธีการจัดการของเกษตรกร และผู้จาบร วมผลผลิตในท้องถิ่นต่อผลมะม่วง พันธุ์นี้ตั้งแตระยะเก็บเกี่ยว ระยะหลังการเก็บเกี่ยว การจัดการ"นการขนส่ง และเส้นทางการขนส่ง ผลิตผลจากจังหวัดกาพสินรู้ก่อนการส่งออก พบว่าเกษตรกรเบเกี่ยวผลมะม่วงด้วยการใช้แรงงานคน และปลิดขั้วผลด้ายมีอ หรือตัดขั้วผลด้ายกรรกร โดยก่อนการเก็บเกี่ยว ผู้เก็บเกี่ยวจะสุ่มผลมะม่วงจาก ตันเพื่อทดสอบความแก่ของผลตัวยวีรึการจม/อยในน้ำที่บรรจุในภ ชนะขนาดเสีก และการดูสักษณะ ทางกายภาพอื่นๆ ร่วมด้าย เช่น สีผิวผลที่อ่อนลง สีที่เข้มขึ้นของเลบดิเซลบนผิวผล การมีไหล่ผลกว้าง ความอบใหญ่ของก้มผล ะการมีนวลบนผิวตล การจัดการในระ: ะหลังการเก็บเกี่ยวของเกษตรกร คือ การตัดขั้ผลให้สั้นลง (2- 3 ชม.) การคัดแยกผลที่เริ่มสุก (ผิวเปลี่ยนเป็นสีเหลือง) ออกจากผลดิบ (ผิวผลสีเขียวอ่อน) และผลที่มีขนาดเล็ก หรือมีรูเตางผืดปกติ และกาะกรรจุผสในตะกร้าพลาสติรขนาค บรรจุประมาณ 22 กิโลกรัม เพื่อส่งจำหน่ายให้แก่ผู้รวบรวมผลผลิตในท้องถิ่นต่อไป ซึ่ง เกษตรกรมัก เป็นสมาชิกกลุ่มเดียวกันกับผู้รวบรวมผลผลิตในท้องถิ่น หรือเป็นเครือญาติกัน ส่วนผลสุก เกษตรกรแยก ไว้เพื่อจำหน่ายแก่พ่อค้าที่เข้ามารับซื้อผลผลิตเพื่อการจำหน่ายภายในประเทศ ผู้รวบรวมผลผลิตใน ท้องถิ่นดำเนินการตรวจสอบความแก่ของผลมะม่วงด้วยวิธีการจม/ ลอยน้ำ และการคัดแยกชั้นคุณภาพ (เกรด) ตามน้ำหนักผล ผลมะม่วงที่เกษตรกรนำมาจำหน่าย โดยขัดแบ่งเป็น 4 เกรด ตามเกณฑ์ของ น้ำหนักผล ได้แก่ เกรดดีเยี่ยม (A) เกรดดี (B) เกรดปานกลาง (C และเกรดด้อย (D) โดยเกรด A เป็น ผลที่มีขนาดใหญ่ (มากกว่า 350 กรัม) และผิวผลมีพื้นที่แต้มสีแดงชัดเจน ส่วนเกรดอื่นๆ ผิวผลไม่มีแต้ม สีแดง และเป็นผลที่มีขนาดเล็กลงมาตามลำดับ ผลเกรด A และ B เป็นผลที่จำหน่ายให้แก่บริษัทอบไอ น้ำมะม่วงเพื่อการส่งออกไปยังประเทศญี่ปุ่น และเกาหลี ส่วนผลเกรด C และ D เป็นผลมะม่วงที่ผู้ รวบรวมผผลิตในท้องถิ่นส่งจำหน่ายให้แก่พ่อคำารับซื้อเพื่อตลาดกายในประเทศ และบริษัทแปรรูป มะม่วงเพื่อการส่งออก ผลมะม่วงเกรด A ระยะเก็บเกี่ยวทั้งฤดูการผลิต 2556 และ 2557 มีน้ำหนักผล ความหนาของ แก้มผล และ/หรือพื้นที่แต้มสีแดง มากกว่า (P?0.05) ผลเกรค B และ C ตามลำดับ แต่เนื้อผลไม่มีความ แตกต่างกัน (P>0.05) ด้านความแน่นเนื้อ และคุณภาพทางเคมี ส่วน นระยะผลสุก ผลมะม่วงทุกเกรดมี ปริมาณการสูญเสียน้ำหนักสะสมระหว่างการสุกในสภาพห้อง 5.81 ถึง 6.19% และที่ 250C ในปริมาณ 8.43 ถึง 9.27% ผลมะม่วงทุกเกรดสุกในสภาพห้อง และที่ 250C ในระยะเวลา 7.4 ถึง 7.7 วัน และ 7.0 ถึง 7.2 วัน ตามลำดับ ผลมะม่วงที่ผ่านการอบไอน้ำทุกเกรดมีคุณภาพทางเคมี และระยะเวลาการสุกไม่แตกต่างกัน (P>0.05) เมื่อเปรียบเทียบในสภาพการเก็บรักษาเดียวกัน อย่างไรก็ตาม การเก็บรักษาผลมะม่วงใน สภาพอุณหภูมิต่ำ (12 ?11 และ/หรือ 25 ? 10C) สามารถชะลอการสุกของผลได้ประมาณ 1 และ 5 -10 วัน ตามลำดับ (ยกเว้นผลกรด ) และลดปริมาณการสูญเสียน้ำหนักขอ งผสระหว่างการสุกได้ นอกจากนี้ ผสมะม่วงที่เก็บรักษาในสภาพอุณหภูมิต่ำ (12?10C มีปริมาณแค่โรที เอยด์น้อยกว่า และมีปริมาณกรด ที่ไตเตาทได้มากกว่าผลมะม่างที่เก็บรักษาในสภาพที่มีอุณหภูมิสูงขึ้น
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
คำสำคัญ: การส่งออก
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

อุบล ชินวัง. "การจัดการด้านการเก็บเกี่ยว การปฏิบัติหลังการเก็บเกี่ยว และการขนส่งมะม่วงพันธุ์มหาชนกเพื่อการส่งออก กรณีศึกษา: การจัดการเพื่อการส่งออกมะม่วงพันธุ์มหาชนกในจังหวัดกาฬสินธุ์ไปยังประเทศญี่ปุ่นManagement of Fruit Harvesting, Postharvest Handling and Transportation of Exported ‘Mahachanok’ Mango Fruit. Case Study: Postharvest Management of Exported ‘Mahachanok’ Mango Fruit from Kalasin to Japan". มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. 2557

อุบล ชินวัง. "การจัดการด้านการเก็บเกี่ยว การปฏิบัติหลังการเก็บเกี่ยว และการขนส่งมะม่วงพันธุ์มหาชนกเพื่อการส่งออก กรณีศึกษา: การจัดการเพื่อการส่งออกมะม่วงพันธุ์มหาชนกในจังหวัดกาฬสินธุ์ไปยังประเทศญี่ปุ่นManagement of Fruit Harvesting, Postharvest Handling and Transportation of Exported ‘Mahachanok’ Mango Fruit. Case Study: Postharvest Management of Exported ‘Mahachanok’ Mango Fruit from Kalasin to Japan". มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. 2557. Print.



TARR Wordcloud:
การจัดการด้านการเก็บเกี่ยว การปฏิบัติหลังการเก็บเกี่ยว และการขนส่งมะม่วงพันธุ์มหาชนกเพื่อการส่งออก กรณีศึกษา: การจัดการเพื่อการส่งออกมะม่วงพันธุ์มหาชนกในจังหวัดกาฬสินธุ์ไปยังประเทศญี่ปุ่น
อุบล ชินวัง
มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
30 กันยายน 2557
การปฏิบัติหลังการเก็บเกี่ยวมะม่วงน้ำดอกไม้สีทองที่ดีและเหมาะสมเพื่อการส่งออก การจัดการผลิตมะม่วงน้ำดอกไม้สีทองภายใต้สภาวะโรงเรือนเพื่อการส่งออกในเขตภาคเหนือ คลัสเตอร์ เครื่องมือเพื่อการเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันกรณีศึกษา: กลุ่มผลิตมะม่วงน้ำดอกไม้เพื่อการส่งออก ตำบลดงมูลเหล็ก จังหวัดเพชรบูรณ์ การศึกษาเบื้องต้นของมะม่วงเพื่อการบริโภคดิบสำหรับการส่งออก (ระยะที่ 1) วิเคราะห์เปรียบเทียบต้นทุน-กำไรจากการปลูกมะม่วงน้ำดอกไม้เพื่อการส่งออกไปยังจีนกับเวียดนาม การพัฒนาระบบวิเคราะห์ต้นทุนกำไรของกระบวนการผลิตมะม่วงเพื่อการส่งออก กรณีศึกษา วิสาหกิจชุมชนกลุ่มผู้ปลูกและแปรรูปมะม่วงมหาชนกบ้านหนองบัวชุม ตำบลหนองหิน อำเภอหนองกุงศรี จังหวัดกาฬสินธุ์ ปัจจัยก่อนและหลังการเก็บเกี่ยวที่มีผลต่อการส่งออกลองกองไปประเทศจีนโดยทางเรือ การจัดการธาตุอาหารพืชเพื่อเพิ่มคุณภาพของพรรณไม้น้ำกลุ่มอเมซอน เพื่อการส่งออกในระบบการปลูกพืชโดยไม่ใช้ดิน การขนส่งลองกองเพื่อการส่งออกในระดับการค้าไปประเทศจีนโดยทางเรือ การจัดการหลังการเก็บเกี่ยวพืชผักและสมุนไพรอินทรีย์เพื่อการส่งออก
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair