สืบค้นงานวิจัย
การเก็บรักษาน้้าเชื้อปลาบึกโดยวิธีแช่แข็ง
พลชาติ ผิวเณร - กองวิจัยและพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืด, กรมประมง
ชื่อเรื่อง: การเก็บรักษาน้้าเชื้อปลาบึกโดยวิธีแช่แข็ง
ชื่อเรื่อง (EN): CRYOPRESERVATION OF MAEKHONG GIANT CATFISH
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: พลชาติ ผิวเณร
บทคัดย่อ: ทดลอง เก็ บรั กษา น้ำ เ ชื้อปลา บึก (Pangasius gigas) โ ดย วิ ธี แ ช่แ ข็ ง จา กกา รศึ กษา (1) ประสิทธิภาพของน้ำยาเจือจาง 3 สูตรคือ CF–HBSS, 0.9% NaCl และ MPG ในการเก็บรักษาน้ำเชื้อปลาบึก แบบระยะสั้นนาน 192 ชม. (8 วัน) พบว่าอัตราเจือจางน้ำเชื้อ 5 เท่ามีประสิทธิภาพดีกว่าอัตราเจือจาง 3 และ10 เท่า โดยน้ำยา CF–HBSS และ 0.9% NaCl ที่เจือจางน้ำเชื้อในอัตรา 5 เท่า มีปริมาณสเปริม์เคลื่อนไหว10.25±0.98 และ 10.54±0.82% ตามลำดับ มีระยะเวลาที่สเปริม์เคลื่อนไหว 23.67±2.52 และ 17.33±0.58วินาที ตามลำดับ ซึ่งน้ำยาทั้ง 2 สูตรให้ผลไม่แตกต่างกัน (p>0.05) ส่วนน้ำยา MPG ในทุกอัตราเจือจางส่งผลให้สเปริม์ปลาบึกตายทั้งหมดเมื่อเก็บนาน 48 ชม. (2) ระดับการเคลื่อนไหวของสเปริม์ปลาบึกในน้ำยากลุ่มมีประจุคือ CF–HBSS และ0.9% NaCl และน้ำยา กลุ่มไม่มีประจุคือกลูโคส ที่มีระดับออสโมลาริตีแตกต่างกัน พบว่าออสโมลาริตีเป็นอิทธิพลหลักในการกระตุ้นการเคลื่อนไหวของสเปริม์ปลาบึก โดยน้ำยาทั้ง 3 สูตรแสดงความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณสเปริม์ที่เคลื่อนไหวและระดับออสโมลาริตีเป็นแบบผกผัน โดยน้ำยา CF–HBSS, 0.9%NaCl แ ละ กลู โ คส มีปริ มา ณ สเปริ ม์ ที่ เ คลื่อน ไ ห ว 23.13±1.52, 25.92±4.91 แ ละ 26.64±5.91% ที่จุดเริ่มกระตุ้นการเคลื่อนไหวและมีปริมาณ สเปริม์ที่เคลื่อนไหว 76.33±3.97, 78.40±6.58 และ 76.97±7.67% ที่จุดกระตุ้นการเคลื่อนไหวสูงสุด ซึ่งปริมาณ สเปริม์ที่เคลื่อนไหวในน้ำยา 3 สูตร ณ สองจุดนี้ไม่มีความแตกต่างกัน (p>0.05) แต่น้ำยา 3 สูตรมีระดับออสโมลาริตี ณ สองจุดดังกล่าวแตกต่างกัน (p<0.01) โดยน้ำยากลูโคสมีระดับออสโมลาริตีที่จุดเริ่มกระตุ้นการเคลื่อนไหวและจุดกระตุ้นการเคลื่อนไหวสู ง สุ ด (224.67±2.52 แ ละ 178.00±2.00 mOsmol/kg) ร อ ง ลง มา คื อ 0.9% NaCl (220.67±1.53 แ ล ะ 162.67±1.53 mOsmol/kg) แ ละต่ำสุดคือ CF–HBSS (201.67±0.58 แ ละ 151.33±1.15 mOsmol/kg) (3) ประสิทธิภาพของสารไครโอโพรเทคแทนท์ 2 ชนิดคือ DMSO และเมธานอล ที่ความเข้มข้น 2 –25% ในการเก็บรักษาน้ำเชื้อปลาบึกแบบระยะสั้นนาน 0 –120 นาที พบว่าเมื่อความเข้มข้นของสารไครโอโพรเทคแทนท์ทั้ง 2 ชนิดเพิ่มขึ้นส่งผลให้ปริมาณและระยะเวลาที่สเปริม์เคลื่อนไหวลดลง โดยเมธานอลส่งผลให้มีปริมาณ และระยะเวลาที่สเปริม์เคลื่อนไหวสูงกว่า DMSO ในทุกระดับความเข้มข้นและระยะเวลาเก็บ (p<0.01) (4)วิธีการแช่แข็งและอัตราลดอุณหภูมิในขั้นตอนแช่แข็งน้ำเชื้อปลาบึก พบว่าน้ำเชื้อปลาบึกที่แช่แข็งโดยใช้น้ำยากลูโคส 5% และฟรุกโตส 6% ซึ่งให้ผลไม่แตกต่างกัน มีปริมาณและระยะเวลาที่สเปริม์เคลื่อนไหวสูงกว่าน้ำยา CF–HBSS (p<0.01) และการใช้อัตราลดอุณหภูมิ –3.80, –4.62 และ –12.06 องศา C/min จากการใช้วิธีการแช่แข็งโดยใช้ไอไนโตรเจนเหลวในกล่องโฟม, เครื่องลดอุณหภูมิอัตโนมัติ(Cryologic CL–4000) และใช้ไอไนโตรเจนเหลวในถังเก็บตัวอย่าง (MVE 20/15) ตามลำดับ มีผลต่อปริมาณสเปริม์ที่เคลื่อนไหวไม่แตกต่างกัน (p>0.05) แต่อัตราลดอุณหภูมิ –3.80 และ –4.62 องศาC/min ซึ่งให้ผลไม่แตกต่างกัน มีผลให้สเปริม์เคลื่อนไหวนานกว่าที่อัตรา –12.06 องศาC/min โดยน้ำเชื้อปลาบึกที่เก็บรักษาโดยวิธีแช่แข็งนาน 2 – 343 วันที่น ามาละลายในน้ำที่อุณหภูมิ 37 องศาC นาน 8 วินาที มีปริมาณและระยะเวลาที่สเปริม์เคลื่อนไหว20.81±8.29 –34.45±5.30% และ 19.50±0.71 –24.50±3.54 วินาที ตามลำดับ (5) ประสิทธิภาพของน้ำเชื้อปลาบึกที่เก็บรักษาโดยวิธีแช่แข็งในการผสมเทียมพบว่า น้ำเชื้อปลาบึกที่แช่แข็งโดยใช้น้ำยา ฟรุกโตส 6% ผสมเมธานอล 10% เป็นสารไครโอโพรเทคแทนท์ และแช่แข็งโดยใช้อัตราลดอุณหภูมิ–3.80 องศาC/min (เครื่องแช่แข็งอัตโนมัติ) ที่เก็บนาน 377 วันน ามาละลายแล้วน าไปผสมเทียมกับไข่ปลาบึกในอัตราส่วนสเปริม์มีชีวิต 1.48x105เซลล์ต่อไข่ 1 ใบ เปรียบเทียบกับน้ำเชื้อสดที่เจือจางด้วยน้ำยาและอัตราเจือจางเดียวกัน(5.37x105 เซลล์ต่อไข่ 1 ใบ) พบว่าน้ำเชื้อที่ผ่านการแช่แข็งและน้ำเชื้อสดให้อัตราปฏิสนธิ 35.64±7.76% และ35.96±15.83% ตามลำดับ ให้อัตราฟัก 94.99±1.22% และ 95.14±1.59% ตามลำดับ โดยอัตราปฏิสนธิและอัตราฟักของน้ำเชื้อ 2 แบบไม่มีความแตกต่างกัน (p>0.05)
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กองวิจัยและพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืด, กรมประมง
คำสำคัญ: การเก็บรักษาน้ำเชื้อโดยวิธีแช่แข็ง
คำสำคัญ (EN): Maekhong giant catfish, Pangasius gigas, milt, cryopreservatio
เจ้าของลิขสิทธิ์: กรมประมง
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

พลชาติ ผิวเณร. "การเก็บรักษาน้้าเชื้อปลาบึกโดยวิธีแช่แข็งCRYOPRESERVATION OF MAEKHONG GIANT CATFISH". กองวิจัยและพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืด, กรมประมง. 2551

พลชาติ ผิวเณร. "การเก็บรักษาน้้าเชื้อปลาบึกโดยวิธีแช่แข็งCRYOPRESERVATION OF MAEKHONG GIANT CATFISH". กองวิจัยและพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืด, กรมประมง. 2551. Print.



TARR Wordcloud:
การเก็บรักษาน้้าเชื้อปลาบึกโดยวิธีแช่แข็ง
พลชาติ ผิวเณร
กองวิจัยและพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืด, กรมประมง
2551
การเก็บรักษาน้ำเชื้อปลานวลจันทร์โดยวิธีแช่แข็ง การเก็บรักษาน้ำเชื้อปลาอีกงโดยวิธีแช่แข็ง การเก็บรักษาน้ำเชื้อปลาสเตอร์เจียนโดยวิธีแช่แข็ง เพื่อการเก็บรักษาพันธุ์ การพัฒนาวิธีการเก็บรักษาน้ำเชื้อปลากะพงขาวด้วยวิธีแช่แข็ง การเก็บรักษาน้ำเชื้อปลาเผาะ (Pangasius bocourti ) โดยวิธีการแช่แข็ง ศึกษาการเก็บรักษาน้ำเชื้อปลาตะเพียนขาวนีโอเมลโดยวิธีแช่แข็งเพื่อผลิตพันธุ์ปลาตะเพียนเพศเมียล้วน ประสิทธิภาพน้ำเชื้อและอัตราส่วนที่เหมาะสมของสเปิร์มและไข่ในการเพาะผสมเทียมปลาบึกโดยใช้น้ำเชื้อที่ผ่านการเก็บรักษาโดยวิธีแช่แข็ง การเก็บรักษาน้ำเชื้อปลาดุกทะเลโดยวิธีแช่แข็ง การเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบทางชีวเคมีของน้ำเชื้อปลากะพงขาวที่เก็บแช่เย็น และเก็บแช่แข็ง การเสริมแอล-คาร์นิทีนในน้ำยาเจือจางชนิดเก็บรักษาระยะสั้นเพื่อปรับปรุงคุณภาพน้ำเชื้อสุกรที่เก็บรักษาด้วยวิธีแช่เย็น
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair