สืบค้นงานวิจัย
ผลของสมบัติทางกายภาพและเคมีของดินชุดบ้านจ้อง ( กลุ่มชุดดินที่ 29 ) ต่อการแพร่ระบาดของโรคเหี่ยวของขิงที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย เมื่อมีการจัดการดินเพื่อเพิ่มผลผลิตขิงในพื้นที่ อ. เวียงป่าเป้า จ. เชียงราย
มยุรี ปละอุด - กรมพัฒนาที่ดิน
ชื่อเรื่อง: ผลของสมบัติทางกายภาพและเคมีของดินชุดบ้านจ้อง ( กลุ่มชุดดินที่ 29 ) ต่อการแพร่ระบาดของโรคเหี่ยวของขิงที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย เมื่อมีการจัดการดินเพื่อเพิ่มผลผลิตขิงในพื้นที่ อ. เวียงป่าเป้า จ. เชียงราย
ชื่อเรื่อง (EN): Effect of Physical and Chemical Properties of Ban Chong Soil Series ( Soil Series Group No. 29 ) on Epidemic of Bacterial Wilt Disease of Ginger on Soil Management to Increasing Ginger Yield in Wiangpapao District, Chiangrai Province.
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: มยุรี ปละอุด
คำสำคัญ:
คำสำคัญ (EN):
บทคัดย่อ: การศึกษาผลของสมบัติทางกายภาพและเคมีของดินชุดบ้านจ้อง (กลุ่มชุดดินที่ 29) ต่อการแพร่ระบาดของโรคเหี่ยวของขิงที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย เมื่อมีการจัดการดินเพื่อเพิ่มผลผลิตขิงในพื้นที่ อ.เวียงป่าเป้า จ.เชียงราย ในฤดูปลูกปี 2551, 2552 และ 2553 เพื่อศึกษาเปรียบเทียบผลของการเปลี่ยนแปลงสมบัติทางเคมีและกายภาพของดินภายใต้การจัดการดินต่อการแพร่ระบาดของโรคเหี่ยวของขิง และศึกษาผลการเปลี่ยนแปลงสมบัติทางเคมีและกายภาพของดินก่อนและหลังการทดลอง โดยวางแผนการทดลองแบบ Randomized Complete Block Design จำนวน 3 ซ้ำ 6 ตำรับการทดลอง ประกอบด้วย 1) ปลูกขิงใช้วิธีปรับปรุงบำรุงดินและป้องกันกำจัดโรคขิงแบบเกษตรกร 2) ปลูกขิงใช้ พด.3 และสารเคมีป้องกันกำจัดโรคขิงแบบเกษตรกร ใส่ปุ๋ยหมัก อัตรา 1 ตันต่อไร่ 3) ปลูกขิงใช้ พด.3 และสารเคมีป้องกันกำจัดโรคขิงแบบเกษตรกร ใส่ปุ๋ยหมัก อัตรา 2 ตันต่อไร่ 4) ปลูกขิงใช้ พด.3 และสารเคมีป้องกันกำจัดโรคขิงแบบเกษตรกรใส่ปุ๋ยหมัก อัตรา 1 ตันต่อไร่ ใส่ปูนตามค่าความต้องการปูนของดิน 5) ปลูกขิงใช้ พด.3 และสารเคมีป้องกันกำจัดโรคขิงแบบเกษตรกรแต่ลดปริมาณการใช้ 50 เปอร์เซ็นต์ ใส่ปุ๋ยหมัก อัตรา 1 ตันต่อไร่ ใส่ปูนตามค่าความต้องการปูนของดิน 6) ปลูกขิงใช้ พด.3 และสารเคมีป้องกันกำจัดโรคขิงแบบเกษตรกรแต่ลดปริมาณการใช้ 50 เปอร์เซ็นต์ ใส่ปุ๋ยหมัก อัตรา 2 ตันต่อไร่ ใส่ปูนตามค่าความต้องการปูนของดินผลการทดลองพบว่า การจัดการดินตามวิธีการของตำรับการทดลองที่ 6 มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงสมบัติทางกายภาพและเคมีของดิน ทำให้ดินมีศักยภาพในการผลิตสูงที่สุด กล่าวคือสมบัติทางกายภาพของดินมีค่าลดลงมากที่สุดภายหลังสิ้นสุดการทดลองในปี 2553 เมื่อเปรียบเทียบกับก่อนเริ่มดำเนินการทดลองในปี 2551 โดยความหนาแน่นรวมของดิน ที่ระดับความลึก 0-15 และ 15-30 เซนติเมตร คือ มีค่าลดลงจาก 1.44 เป็น 1.31 กรัมต่อลูกบาศก์เซนติเมตร และจากค่า 1.51 เป็น 1.35 กรัมต่อลูกบาศก์เซนติเมตร ตามลำดับ แต่อย่างไรก็ตามการจัดการดินตามวิธีการของทุกตำรับการทดลองไม่มีผลต่อปริมาณความชื้นในดิน ทั้ง 2 ระดับความลึก สำหรับสมบัติทางเคมีของดินของตำรับการทดลองที่ 6 มีแนวโน้มของค่าเพิ่มสูงที่สุดภายหลังสิ้นการทดลองในปี 2553 เมื่อเปรียบเทียบกับก่อนเริ่มดำเนินการทดลองในปี 2551 ทั้ง 2 ระดับความลึก คือ ความเป็นกรดเป็นด่างของดิน มีค่า pH ของดินเพิ่มขึ้นจาก 4.7 เป็น 6.2 และจากค่า 4.5 เป็น 5.7 ตามลำดับ และปริมาณอินทรียวัตถุในดิน มีค่าเพิ่มขึ้นจาก 1.85 เป็น 3.16 เปอร์เซ็นต์ และจากค่า 1.48 เป็น 2.44 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ส่วนปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ มีค่าเพิ่มขึ้นจาก 10 เป็น 28 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม และจากค่า 6 เป็น 15 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ตามลำดับ ปริมาณโพแทสเซียมที่เป็นประโยชน์ มีค่าเพิ่มขึ้นจาก 59 เป็น 91 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม และจากค่า 42 เป็น 62 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ตามลำดับ และปริมาณแคลเซียมที่เป็นประโยชน์ มีค่าเพิ่มขึ้นจาก 283 เป็น 795 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม และ จากค่า 245 เป็น 492 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ตามลำดับส่วนการประเมินความรุนแรงของโรคเหี่ยวของขิง พบว่า การจัดการดินตามวิธีการของตำรับการทดลองที่ 6 มีประสิทธิภาพสูงที่สุดในการลดระดับความรุนแรงและการแพร่ระบาดของโรคเหี่ยวของขิง โดยมีค่าเปอร์เซ็นต์การเข้าทำลายของโรคเหี่ยวของขิงในช่วงเดือนสุดท้ายก่อนการเก็บเกี่ยวผลผลิตขิง (เดือนสิงหาคม) ในปี 2551 ปี 2552 และปี 2553 มีจำนวนต้นที่เป็นโรคลดลงมากที่สุด คือ มีค่าเท่ากับ 9.38, 7.83 และ 4.50 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ และมีจำนวนต้นปกติที่รอดตายจากการเป็นโรคมากที่สุด ซึ่งมีค่าเท่ากับ 48.48, 44.50 และ 32.17 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ
บทคัดย่อ (EN): The result to studied effect of physical and chemical properties of Ban Chong soil series (soil series group No. 29) on epidemic of bacterial wilt disease of ginger on soil management to increasing ginger yield in Wiangpapao District, Chiangrai Province during the growing season in 2551, 2552 and 2553. To compare the effects of changes in physical and chemical properties of soil under the soil management on the spread of the wilt disease of ginger and to study effect of changes in physical and chemical properties of soil before and after the experiment. The plan was a Randomized Complete Block Design with 3 replications of 6 treatments that are contains 1) Ginger cultivation to improve soil and prevent the removal of the ginger farmers. 2) Ginger cultivation using microbial activator LDD. 3 and chemical protection for farmers, eradication of ginger, a rate of 1 ton of compost per rai. 3) Ginger cultivation using microbial activator LDD. 3 and chemical protection for farmers, eradication of ginger, a rate of 2 tons of compost per rai. 4) Ginger cultivation using microbial activator LDD. 3 and chemical protection for farmers, eradication of ginger, a rate of 1 ton of compost per rai, according to the lime requirement of soil. 5) Ginger cultivation using microbial activator LDD. 3 and chemical protection for farmers, eradication of ginger but a 50 percentage reduction in the rate of 1 ton of compost per rai, according to the lime requirement of soil. 6) Ginger cultivation using microbial activator LDD. 3 and chemical protection for farmers, eradication of ginger but a 50 percentage reduction in the rate of 2 tons of compost per rai, according to the lime requirement of soil. The results showed that soil management by means of the treatment 6 affect the changes in physical and chemical properties of soil. The soil has the potential to produce the highest. That is physical properties of the soil has decreased the most after the end of the trial in 2553, compared with before the trial began in 2551. The bulk density of soil 0-15 and 15-30 cm depth was decreased from 1.44 to 1.31 g/cm3 and from 1.51 to 1.35 g/cm3, respectively. However, according to all the methods of soil management treatments had no effect on soil moisture content and two levels of depth. For soil chemical properties of the treatment 6 tended to increase after the end of the trial in 2553, compared with before the trial began in 2551 and is 2 levels depth. The soil reaction, the soil pH has increased from 4.7 to 6.2 and from 4.5 to 5.7, respectively. The organic matter in the soil has increased from 1.85 to 3.16 percentage and from 1.48 to 2.44 percentage, respectively. The available phosphorus has increased from 10 to 28 mg/kg and from 6 to 15 mg/kg, respectively. The available potassium has increased from 59 to 91 mg/kg and from 42 to 62 mg/kg, respectively. The available calcium has increased from 283 to 795 mg/kg and from 245 to 492 mg/kg, respectively. The severity of the wilt disease of ginger found that soil management by means of the treatment 6 were most effective in reducing the severity and spread of the wilt disease of ginger. The percentage of destruction of the wilt disease of ginger in the last months before the harvest of ginger (August). In years 2551, 2552 and 2553 has greatly reduced the disease is equal to 9.38, 7.83 and 4.50 percentage, respectively. The number of the normal ginger surviving from the disease which is equal to 48.48, 44.50 and 32.17 percentage, respectively.
ชื่อแหล่งทุน: งบประมาณแผ่นดิน
ปีเริ่มต้นงานวิจัย: 2551-10-01
ปีสิ้นสุดงานวิจัย: 2554-12-31
ลิขสิทธิ์: แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ประเทศไทย (CC BY-NC-ND 3.0 TH)
เผยแพร่โดย: กรมพัฒนาที่ดิน
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ผลของสมบัติทางกายภาพและเคมีของดินชุดบ้านจ้อง ( กลุ่มชุดดินที่ 29 ) ต่อการแพร่ระบาดของโรคเหี่ยวของขิงที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย เมื่อมีการจัดการดินเพื่อเพิ่มผลผลิตขิงในพื้นที่ อ. เวียงป่าเป้า จ. เชียงราย
กรมพัฒนาที่ดิน
31 ธันวาคม 2554
การจัดการดินที่เหมาะสมเพื่อเพิ่มผลผลิตขิงปลอดสารเคมีในกลุ่มชุดดินที่ 29 สรุปชุดโครงการวิจัย การเฝ้าระวังการดื้อสารต้านจุลชีพของเชื้อแบคทีเรียและการศึกษากลไกทางเภสัชเพื่อกำหนดการใช้สารต้านจุลชีพในสัตว์น้ำอย่างมีประสิทธิภาพ ปีงบประมาณ 2546 - 2548 การจัดการดินชุดบ้านจ้อง (กลุ่มชุดดินที่ 29) เพื่อเพิ่มผลผลิตขิง ในพื้นที่ อ.เวียงป่าเป้า จ.เชียงราย ศึกษาผลการใช้สารอินทรีย์ชีวภาพเพื่อเพิ่มผลผลิตขิงอย่างยั่งยืน (กลุ่มชุดดินที่ 29) จ.พะเยา ยุทธวิธีในการกำจัดการโรคเหี่ยวที่เกิดจากแบคทีเรียของขิง การจัดการดินและปุ๋ยเพื่อเพิ่มผลผลิตและผลตอบแทนทางเศรษฐกิจของข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ในพื้นที่เขตพัฒนาที่ดิน จังหวัดอุตรดิตถ์ (กลุ่มชุดดินที่ 35) การจัดการดินที่เหมาะสมสำหรับปลูกอ้อยแต่ละพันธุ์ตามกลุ่มชุดดิน การจัดการดินเพื่อเพิ่มผลผลิตยางพาราในกลุ่มชุดดินที่ 34 จ.สุราษฎร์ธานี การจัดการดินเพื่อเพิ่มผลผลิตยางพาราในกลุ่มชุดดินที่ 40 จ.บุรีรัมย์ ผลของชนิดน้ำหมักชีวภาพที่มีต่อผลผลิต และคุณภาพของชา ในกลุ่มชุดดินที่ 29

แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ประเทศไทย (CC BY-NC-ND 3.0 TH)
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก